30 Μαΐου 2020

Το Ευαγγέλιο Κυριακής 31 Μαΐου 2020. Κυριακή των Αγίων Πατέρων.

Το Ευαγγέλιο Κυριακής 31 Μαΐου 2020. Κυριακή των Αγίων Πατέρων. Εορτή της Ορθοδοξίας: O Άγιος Ερμείας ο Μάρτυρας. Κατά Ιωάννη: Η Αρχιερατική προσευχή του Ιησού. Ευαγγελικό απόσπασμα ημέρας της Κυριακής των Αγίων 318 Πατέρων πρωτότυπο και σε νεοελληνική απόδοση.


Ευαγγέλιο Κυριακής Κατά Ιωάννη, ΙΖ'(17) 1-13
Τατα λλησεν ᾿Ιησος, κα πρε τος φθαλμος ατο ες τν ορανν κα επε· πτερ, λλυθεν ρα· δξασν σου τν υἱόν, να κα υἱός σου δοξσ σε,
καθς δωκας ατ ξουσαν πσης σαρκς, να πν δδωκας ατ δσ ατος ζων αἰώνιον.

ατη δ στιν αἰώνιος ζω, να γινσκωσ σε τν μνον ληθινν Θεν κα ν πστειλας ᾿Ιησον Χριστν.

γ σε δξασα π τς γς, τ ργον τελεωσα δδωκς μοι να ποισω·
κα νν δξασν με σ, πτερ, παρ σεαυτ τ δξ εχον πρ το τν κσμον εναι παρ σο.

᾿Εφανρωσ σου τ νομα τος νθρποις ος δδωκς μοι κ το κσμου. σο σαν κα μο ατος δδωκας, κα τν λγον σου τετηρκασι.
νν γνωκαν τι πντα σα δδωκς μοι παρ σο στιν·

τι τ ρματα δδωκς μοι δδωκα ατος, κα ατο λαβον, κα γνωσαν ληθς τι παρ σο ξλθον, κα πστευσαν τι σ με πστειλας.
᾿Εγ περ ατν ρωτ· ο περ το κσμου ρωτ, λλ περ ν δδωκς μοι, τι σο εσι,
κα τ μ πντα σ στι κα τ σ μ, κα δεδξασμαι ν ατος.

κα οκτι εμ ν τ κσμ, κα οτοι ν τ κσμ εσ, κα γ πρς σ ρχομαι. πτερ γιε, τρησον ατος ν τ νματ σου δδωκς μοι, να σιν ν καθς μες.

τε μην μετ’ ατν ν τ κσμ, γ τρουν ατος ν τ νματ σου· ος δδωκς μοι φλαξα, κα οδες ξ ατν πλετο ε μ υἱὸς τς πωλεας, να γραφ πληρωθ.
νν δ πρς σ ρχομαι, κα τατα λαλ ν τ κσμ να χωσι τν χαρν τν μν πεπληρωμνην ν ατος.

Νεοελληνική Απόδοση

Η Αρχιερατική προσευχή του Ιησού


Αυτά λάλησε ο Ιησούς και, αφού σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό, είπε: «Πατέρα, έχει έρθει η ώρα. Δόξασε τον Υιό σου, για να δοξάσει ο Υιός εσένα,
καθώς του έδωσες εξουσία σε κάθε σάρκα, ώστε σε όλους όσους του έχεις δώσει να δώσει σ’ αυτούς ζωή αιώνια.
Και αυτή είναι η αιώνια ζωή: Το να γνωρίζουν εσένα, το μόνο αληθινό Θεό, και αυτόν που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό.
Εγώ σε δόξασα πάνω στη γη, αφού τελείωσα το έργο που μου έχεις δώσει να κάνω.
Και τώρα δόξασέ με εσύ, Πατέρα, κοντά στον εαυτό σου με τη δόξα που είχα κοντά σου προτού να υπάρχει ο κόσμος.
Φανέρωσα το όνομά σου στους ανθρώπους που μου έδωσες από τον κόσμο. Δικοί σου ήταν και σ’ εμένα τους έδωσες και το λόγο σου τον έχουν τηρήσει.
Τώρα έχουν γνωρίσει ότι όλα όσα μου έχεις δώσει είναι από εσένα.
Γιατί τα λόγια που μου έδωσες τους τα έχω δώσει, και αυτοί τα έλαβαν και γνώρισαν αληθινά ότι εξήλθα από εσένα, και πίστεψαν ότι εσύ με απέστειλες.
Εγώ γι’ αυτούς παρακαλώ. Δεν παρακαλώ για τον κόσμο, αλλά γι’ αυτούς που μου έχεις δώσει, επειδή είναι δικοί σου.
Και όλα τα δικά μου είναι δικά σου και τα δικά σου δικά μου, και έχω δοξαστεί μέσω αυτών.
Και δεν είμαι πια στον κόσμο, ενώ αυτοί είναι στον κόσμο, κι εγώ έρχομαι προς εσένα. Πατέρα άγιε, τήρησέ τους στο όνομά σου που μου έχεις δώσει, για να είναι ένα καθώς εμείς.
Όταν ήμουν μαζί τους, εγώ τους τηρούσα στο όνομά σου αυτούς που μου έχεις δώσει, και τους φύλαξα, και κανείς από αυτούς δε χάθηκε παρά μόνο ο γιος της απώλειας, για να εκπληρωθεί η Γραφή.
Τώρα, όμως, προς εσένα έρχομαι, και αυτά τα λαλώ μέσα στον κόσμο, για να έχουν τη χαρά τη δική μου ολοκληρωμένη μέσα τους.»