"Ο Θεός είναι ο Ήλιος της Δικαιοσύνης", όπως έχει γραφεί, σκορπώντας σ΄ όλους γενικά τις ακτίνες της καλοσύνης Του και η ψυχή του ανθρώπου γίνεται στο φρόνημα είτε κερί όταν αγαπά τον Θεό είτε πηλός όταν αγαπά την ύλη.
Όπως λοιπόν σύμφωνα με τη φύση του ο πηλός ξεραίνεται από τον ήλιο, ενώ το κερί κατά φύση μαλακώνει, έτσι και η ψυχή που αγαπά την ύλη και τον κόσμο ακούγοντας τις νουθεσίες του Θεού και αντιδρώντας με το φρόνημα καθώς ο πηλός, σκληραίνει και όπως ο Φαραώ, σπρώχνει τον εαυτό της στην καταστροφή.
Αλλά κάθε ψυχή που αγαπά τον Θεό, σαν κερί που είναι, μαλακώνει και με την εισδοχή των θεϊκών σημείων και τύπων γίνεται πνευματικό κατοικητήριο του Θεού.
Όπως λοιπόν σύμφωνα με τη φύση του ο πηλός ξεραίνεται από τον ήλιο, ενώ το κερί κατά φύση μαλακώνει, έτσι και η ψυχή που αγαπά την ύλη και τον κόσμο ακούγοντας τις νουθεσίες του Θεού και αντιδρώντας με το φρόνημα καθώς ο πηλός, σκληραίνει και όπως ο Φαραώ, σπρώχνει τον εαυτό της στην καταστροφή. 
Αλλά κάθε ψυχή που αγαπά τον Θεό, σαν κερί που είναι, μαλακώνει και με την εισδοχή των θεϊκών σημείων και τύπων γίνεται πνευματικό κατοικητήριο του Θεού.