Το μπαταρισμένο καράβι

Επίκαιρο άρθρο του Καθηγουμένου της Ι.Μ. Δοχαρείου Αγ. Όρους Γέροντα Γρηγορίου

Δεν είναι ούτε το πλοίο Μοσχάνθη, ούτε το Άνδρος, ούτε το Κυκλάδες. Είναι η ένδοξη και περιώνυμη Ελλάδα! Είναι ο οφθαλμός του κόσμου, είναι ο βράχος στην ακροθαλασσιά, που τον χτυπάν αιώνες τα κύματα και όμως δεν μετακινήθηκε. Είναι το ψηλό βουνό, που έδειξε στον κόσμο πώς να σκέπτωνται και να ζούνε οι άνθρωποι. Είναι η εστία, είναι το τζάκι, που συγκέντρωσε γύρω του όλο τον κόσμο, για να απολαύσει θαλπωρή. Στο τραπέζι της ήπιαν λιαστό κρασί όλα τα έθνη.

Από χρόνια είναι ο συλημένος οίκος, από τον οποίο όλοι οι ψευτοπολιτισμένοι έκλεψαν ακόρεστα ότι ο υψηλός νους έφτιαξε των Ελλήνων. Γέμισαν τα μουσεία τους, τα σπίτια τους, με τα καμώματα της υψηλής σκέψης και της αριστοτεχνίας των Ελλήνων.

Όπου και να πας στην Ευρώπη, θα σκοντάψεις πάνω στον ελληνικό πολιτισμό. Με την ίδια αριστοτεχνία και επιδεξιότητα συνέχισε τα χρόνια του ορθόδοξου χριστιανισμού η Ρωμιοσύνη. Όταν ακόμα οι πολιτισμένοι Ευρωπαίοι έτρωγαν με τα χέρια, οι πρόγονοί μας σκάλιζαν στα ξύλα τέμπλα και ζωγράφιζαν άγιες εικόνες. Και η αργυροχοΐα τους ήταν θαυμαστή και η αρχιτεκτονική τους αξιοθαύμαστη. Μπορούσες με την πέτρα που τοποθετούσαν στον τοίχο να κουβεντιάσεις και με του αργαλειού την τέχνη να ζήσης και να αναπνεύσης ευωδιά.

Ποιος αληθινός Έλληνας θα βρεθή να καταγράψει τι η Ευρώπη έκλεψε από του Έλληνα τον νου και το χέρι; Είναι μια έρευνα που ανεπίτρεπτα λείπει από τους γραμματισμένους Έλληνες. 

Αυτό το καράβι οι πατέρες μας έθεσαν μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου. Πολεμήθηκε και σήμερα μπατάρισε. Έπεσε το πλήθος των δαιμόνων, η ζήλεια και ο φθόνος, πάνω σ΄αυτό το πανώριο καράβι και σήμερα ακούμε τον καπετάνιο να φωνάζη από τη γέφυρα: "Το καράβι παίρνει την τελευταία κλίση του. Όσοι είστε στη γέφυρα του καραβιού και ξέρετε κολύμπι, κάνετε ένα μακροβούτι, να μη σαν πάρη η δίνη κάτω".
Το ναυάγιο έγινε μόνον από τη θαλασσοταραχή των ξένων ή και την δικιά μας; Επιτρέψατέ μου να ομολογήσω ότι εμείς ναυαγήσαμε το καράβι, γιατί τοποθετήσαμε καπεταναίους αθέους και αντιχρίστους. Οι πρόγονοί  μας με τον σταυρό στο χέρι επέζησαν και επιζούμε και εμείς. Όταν οι νέοι μας καίνε τη σημαία, με ποια σημαία θα ταξιδέψει αυτό το καράβι που λέγεται Ελλάδα; Όταν βρίσκεται στα πελάγη, ποιος θα το αναγνωρίζει ελληνικό καράβι;

Εσμικρύνθημεν παρά πάντα τα έθνη. Πετάξτε τις αλυσίδες και φωνάξτε: "Εμείς θέλουμε Χριστό και Ελλάδα!" 

Έλληνες σηκώστε ιερό λάβαρο και διώξτε όποιον κάνει έργο διαβόλου σ΄αυτήν την ματωμένη χώρα. Δεν σηκώνει άλλο.

Εξεγέρθητε και μη υπνήτε, γιατί εγγύς το τέλος, όχι του κόσμου, αλλά της αγαπημένης μάνας μας της Ελλάδας.

ο Καθηγούμενος Δοχειαρίου, Γρηγόριος