26 Οκτωβρίου 2020

- Παναγία μου! Παναγία μου, σώσον με!

 


Οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν, δεν πρέπει να λέγονται άπιστοι, αλλά εύπιστοι. Και αυτό γιατί απορρίπτουν την μία και μοναδική Αλήθεια, το Χριστό, για να πιστέψουν και να αποδεχτούν 999 ψέματα. Θαύματα να δούνε, πάλι δεν θα πιστέψουνε.

Στην πραγματικότητα όμως, δεν υπάρχουν άπιστοι. Σε κάτι πιστεύουν και αυτοί, αλλά σε έναν άλλον θεό δικό τους... όχι στον πραγματικό Θεό.

Λέει ο Πασκάλ: ''Υπάρχει πολύ φως για τους θέλοντας να δουν φως, όπως υπάρχει και πολύ σκοτάδι, για τους μη θέλοντας να δουν φως''.

Εκεί που ένα γεγονός κάποιος το βλέπει φως, ο άλλος το βλέπει εν τω εγωισμώ του σκοτάδι. Γι' αυτό πολλοί άπιστοι λένε, ότι ο Χριστιανισμός είναι σκοταδισμός.

 

Μια μέρα του Δεκεμβρίου, στο Αλβανικό μέτωπο, η μάχη βρισκόταν στο αποκορύφωμα της. Σε ένα από τα χαρακώματα, υπήρχε και ένας άπιστος Αθηναίος δικηγόρος. Οι στρατιώτες βρίσκονταν σε κατάσταση χαλάρωσης και ο δικηγόρος προσπάθησε να κάνει κάποια μαθήματα απιστίας στους άλλους στρατιώτες.

Αργά το απόγευμα, ξανάρχισε η μάχη και ένα βλήμα όπλου, χτύπησε το δικηγόρο στο πλευρό και τον άκουσαν τότε όλοι που ήταν μαζί στο χαράκωμα, να φωνάζει μέσα στον πόνο του:

- Παναγία μου! Παναγία μου, σώσον με!

Σε λίγο ο δικηγόρος ξεψύχησε...

Οι άλλοι συγκλονίστηκαν και δάκρυσαν. Πήραν όμως ένα γερό μάθημα, για την ρηχή και επιπόλαια απιστία, του δύστυχου εκείνου δικηγόρου...

 

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 - 1982)

25 Οκτωβρίου 2020

Εορτή 28ης Οκτωβρίου στην Ενορία μας

  



Την Τετάρτη 28 Οκτωβρίου της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου- Εθνική επέτειος του ΌΧΙ- μετά την πανηγυρική Θ. Λειτουργία θα ψαλεί Δοξολογία επί τη εθνική επετείω. 

Τον πανηγυρικό της ημέρας θα εκφωνήσει ο κ. Ηλίας Σκόνδρας φιλόλογος-συγγραφέας. 

Θα παρουσιαστεί 10/λεπτη προβολή με αναφορά στους αγώνες του έθνους μας.

 Στη συνέχεια θα τελεστεί επιμνημόσυνος Δέησις και κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο των πεσόντων με την συμμετοχή των παιδιών των ενοριακών κατηχητικών ομάδων.

24 Οκτωβρίου 2020

« Γλυκύτατε Ιησού μου, σκέπτομαι πόσο με αγάπησες.......

 


« Γλυκύτατε Ιησού μου, σκέπτομαι πόσο με αγάπησες.

 

Κάτι με τραβούσε κοντά Σου.


Πόσες φορές, το γνωρίζεις, το είδες, Σε άφησα.

 

Με τη ζωή μου την αμαρτωλή Σου έλεγα: δεν σε αγαπώ.

 

Και όμως Συ, Κύριε, «επέτασας χείρας» σ΄ ένα παιδί άτακτο και δύστροπο.

 

Έφτασα μέχρι το χείλος της αβύσσου.

 

Την τελευταία στιγμή με έπιανες και με τραβούσες από την καταστροφή.

 

Πολλές φορές έφυγα από κοντά Σου, κι άλλες τόσες φορές, Φίλε μου Καλέ,


 

Γλυκέ, Σύντροφε της ζωής μου, Παρηγοριά της ψυχής,

 

πεφιλημένε μου και αγαπητικέ της καρδιάς μου,

 

με δάκρυα και λυγμούς Σου έλεγα:

 

«Σοί μόνω αμαρτάνω και Σοί μόνω προσπίπτω».

 

Ελέησόν με . . . και με ελεούσες .

 

Δεν μπορούσα όμως ποτέ, Κύριέ μου, να φαντασθώ

 

πώς τόσο πολύ θα μ΄ αγαπούσες.

 

Τι να πω; Εσύ ξέρεις πιο πολλά απ΄ όλους μας.

 

Οι αναστεναγμοί μου Σου τα λένε.


Κύριε, Κύριε, θα απαντήσω πως είσαι ο πόθος της καρδιάς μου .

 

Ναί, Κύριε , Σ΄ αγαπώ, παρ΄ όλα τα ανθρώπινα στοιχεία μου.

 

Πορεύου , Κύριε μαζί μου κάθε στιγμή ! »

 

 

( Απόσπασμα από το βιβλίο «Ξεσπάσματα της καρδιάς μου»,

 

+ Μητροπολίτης Νικόλαος Σελέντης

23 Οκτωβρίου 2020

Να μη λέμε ποτέ, "ό Θεός να τον πληρώσει"

 


«Οι άνθρωποι, πού έχουν δίκιο θέλουν και καλά και σώνει να έχουν όλο το δίκιο με το μέρος τους. Κι αν δεν τους φτάνει, τότε δεν γυρεύουν τη δικαιοσύνη του Θεού, αλλά πηγαίνουν στα κοσμικά δικαστήρια να τη βρουν. 
Όποιος δε, μας πειράξει, να μη λέμε ποτέ, "ό Θεός να τον πληρώσει", γιατί ό Θεός πληρώνει πολύ ακριβά. Απλώς να συγχωρούμε και να μη μιλάμε πολύ. Ό Θεός, σ' εκείνον πού σιωπά, μιλάει περισσότερο και τον ευεργετεί».

Του Πρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Καλλιανού

Από το έρθρο ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ -Ταπεινή προσωπική κατάθεσις


ΠΗΓΗ

21 Οκτωβρίου 2020

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΣΟΣ ΠΟΝΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ;

 


Πόνος: Λέγει ο δίκαιος Ιώβ: «Αλλά άνθρωπος γεννάται κόπω» (Ιώβ 5,7). Ο Απόστολος Παύλος λέγει ότι όλα τα έργα γίνονται με κόπο και πόνο (Ρωμ.8,21).

Ο πόνος στον κόσμο είναι καρπός της πτώσεως του ανθρώπου από τον παράδεισο (Πράξ. 3,16). Είναι καρπός της αμαρτίας (Ψαλμ.7,14-16).

Αλλ’ όμως, εάν δεχώμεθα κάθε πόνο με υπομονή και ευχαρίστησι, λαμβάνουμε μεγάλη πνευματική ωφέλεια πολύτιμη για την σωτηρία της ψυχής μας.

Γενικά βλέπουμε ότι, όσο πολλαπλασιάζεται η αμαρτία και η πλάνη στον κόσμο, τόσο αυξάνεται και ο πόνος, δηλαδή η πείνα, η σύγχυσις, οι πόλεμοι, οι παντός είδους ασθένειες και ο θάνατος.

Η φροντίδα ημών των χριστιανών είναι να εγκαταλείψουμε την αμαρτία, να συμφιλιωθούμε με τον Θεό, να αποκτήσουμε τον φόβο του Θεού, την ταπείνωσι, την υπομονή και τότε όλα τα βάσανα μας θα ολιγοστεύσουν και θα έλθη μεγάλη ωφέλεια στις ψυχές μας.

Ο πόνος είναι αρραβών των αιωνίων βασάνων, η το αντίλυτρο των αμαρτιών μας; Ποιος είναι ο σκοπός της υπάρξεως του πόνου;

—Ο σκοπός του πόνου για τούς χριστιανούς είναι ένας και μοναδικός: Η συγχώρησις των αμαρτιών εδώ στην γη με κάθε είδους ασθένειες, στενοχώριες και θλίψεις, επίσης ο εξαγνισμός και η σωτηρία της ψυχής μας. Γι’ αυτούς που δεν θέλουν να διορθωθούν και μετανοήσουν, ο πόνος είναι ο αρραβών των αιωνίων βασάνων.

Ενώ αυτοί που δέχονται τον πόνο με υπομονή και με ευχαριστία στον Θεό και ζουν με μετάνοια, τότε είναι γι’ αυτούς ο καλλίτερος δρόμος για την διόρθωσι και συγχώρησι των αμαρτιών των, διότι λυτρώνονται από τις αιώνιες θλίψεις της κολάσεως.

Βλέπουμε ότι εδώ στην γη αυτοί που υποφέρουν περισσότερο, είναι ειρηνικοί με τη συνείδησί των, ενάρετοι και ισχυροί απέναντι των πειρασμών, πλησιέστερα στον Θεό από τούς άλλους και σώζονται ευκολώτερα, όπως ο δίκαιος Ιώβ, ο πτωχός Λάζαρος, οι Άγιοι Απόστολοι, οι Μάρτυρες, οι Όσιοι και τόσοι άλλοι.

Ενώ αυτοί που ζουν άνετα, είναι υγιείς, έχουν περιουσία και κάθε απολαυστικό στην γη, είναι συνήθως αδύνατοι στην πίστι, άσπλαχνοι, τυραννικοί, γαστρίμαργοι, εγωϊσταί, φοβούνται τον θάνατο και πεθαίνουν με βαρείες αμαρτίες, προς αιώνια τιμωρία των.

Ο πόνος επετράπη άνωθεν για την σωτηρία και την συγχώρησι των αμαρτιών μας και για την πνευματική μας πρόοδο, εάν εμείς τον δεχόμεθα με ευχαρίστησι, ως από το χέρι του Θεού, όπως λέγη ο προφήτης Δαβίδ: «Η ράβδος σου και η βακτηρία σου, αύται με παρεκάλεσαν» (Ψαλμ.22,5).

Οπότε λοιπόν, η ράβδος και η βακτηρία του πόνου τους ευσεβείς και πιστούς χριστιανούς τους στηρίζουν, τους εμπνέουν στα καλά έργα, τους καθαρίζουν από τις αμαρτίες και τους καταξιώνουν μεγαλυτέρων στεφάνων και απολαύων στον ουρανό.

Ενώ για τους κακοπροαίρετους, η ράβδος του πόνου είναι τιμωρία επάνω στην τιμωρία και χαλινός στο στόμα, διότι δεν θέλουν να πλησιάσουν τον Κύριο (Ψαλ.31,10).

Γέροντος Κλεόπα Ηλιέ

ΠΗΓΗ

16 Οκτωβρίου 2020

Τί βαρετό να νοιάζεσαι συνέχεια για το τί θα πούνε οι άλλοι.

 


Τί βαρετό να νοιάζεσαι συνέχεια για το τί θα πούνε οι άλλοι.Τί σπατάλη ενέργειας.Τί κούραση. Τι άρρωστη και νοσηρή κατάσταση .
Όχι μόνο γι’ αυτόν που σε σχολιάζει μα και για σένα που όλο νοιάζεσαι . 

Θα πούνε.Ε,ας πούν.Τί θα πάθω,τί θα πάθεις;
Οι πενήντα λένε πως είσαι μία χαρά. Οι δέκα λένε "άγιος".Οι εκατό,πως είσαι αμαρτωλός και επικίνδυνος. Οι δύο,αστέρι σκέτο.Άλλοι δύο τρείς πως είσαι άχρηστος .
Tί ισχύει απ’ όλα αυτά ;Ποιός έχει δίκιο ; Για ποιόν απ’ όλους θα νοιαστείς ;
Τίνος η γνώμη θα σε κάνει να χαλαστείς Ποιός είν’ αυτός που θα σε κρίνει στην τελική ;
Λόγια · λόγια · λόγια .
Κρίσεις.Κατακρίσεις.Κουτσομπολιά.

Δεν κουράστηκες ακόμα;Είσαι αυτός που είσαι.

Ούτε αν πούνε πως είσαι άγιος θα είσαι εξαιτίας αυτής της δήλωσης . 

Ούτε αν πούνε ό, τι είσαι άχρηστος θα είσαι άχρηστος επειδή αυτοί το είπαν .
Είσαι αυτός που είσαι.Είμαι αυτός που είμαι.

Το ξέρει ο Θεός απόλυτα το βάθος της ψυχής μου .Ξέρω κι εγώ αρκετά το τί συμβαίνει εντός μου .
Οι άλλοι συνήθως καθρεφτίζουν το εγώ τους στη μορφή μου .Και κρίνουν εξ ιδίων .

Αφάνταστα κουραστική αυτή η ιστορία.Άσε τον κόσμο να λέει.
Με μία αξιοπρεπή αδιαφορία .

Και μετά ... ξεκούραση. Ειρήνη.Θάλασσα πλατιά κι ακύμαντη .
Έτσι γίνεται η ψυχή σου μετά την άγια τούτη αδιαφορία ....

π.Θεόκτιστος Δικταπανίδης


ΠΗΓΗ

14 Οκτωβρίου 2020

Εγώ ονομάζομαι Τετάρτη και εγώ Παρασκευή!

 


Ο μοναχός Γαλακτίων Ιλίε, κοινοβιάτης στη μονή Συχάστρια της Ρουμανίας από το 1918, τηρούσε με ακρίβεια τη νηστεία.

Αν δεν τελείωνε τον μοναχικό του κανόνα, δεν έτρωγε τίποτα. Την Τετάρτη και την Παρασκευή νήστευε μέχρι το βράδυ, την ώρα που έβγαιναν τ’ αστέρια.

Τότε έκανε τον σταυρό του, ζητούσε συγχώρηση απ’ όλους, έπαιρνε αντίδωρο και ύστερα έτρωγε.

 -Γέροντα, του είπε ο μαθητής του, η μέρα είναι μεγάλη, κι εσύ ηλικιωμένος και αδύνατος. Δεν είναι καλύτερα να τρως το φαγητό σου νωρίτερα;
 -Κάποτε, αποκρίθηκε εκείνος, ένας άγιος είδε να πηγαίνουν κάποιο νεκρό στον τάφο. Μπροστά και πίσω των συνόδευαν δυό ωραίοι άγγελοι. 
«Ποιοί είστε εσείς;» ρώτησε ο άγιος. 
«Εγώ ονομάζομαι Τετάρτη και εγώ Παρασκευή!» απάντησαν οι άγγελοι. «Ήρθαμε εδώ, με εντολή του Κυρίου, να βοηθήσουμε αυτή την ψυχή, γιατί σ’ όλη τη ζωή της νήστευε την Τετάρτη και την Παρασκευή για να τιμήσει τα Πάθη του Κυρίου.» 
Από τότε, συμπλήρωσε ο π. Γαλακτίων, δεν έφαγα ποτέ πια αυτές τις μέρες, για να με βοηθήσουν κι εμένα η Τετάρτη και η Παρασκευή την ώρα του θανάτου μου.

Απόσπασμα από το βιβλίο :Εμφανίσεις και θαύματα των Αγγέλων",Ι. Μ. Παρακλήτου Ωρωπού'

ΠΗΓΗ

Ιερά Πανήγυρις Κοιμητηριακού Ναού μας

 


ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓ. ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ

ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΠΑΤΡΩΝ

(ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ)

 

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ

 

 

Την Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2020 μνήμη του Αγίου Γερασίμου Κεφαλληνίας, εορτάζει πανηγυρικώς ο φερώνυμος Ιερός Ναός του κοιμητηρίου της Ενορίας  μας, με το ακόλουθο πρόγραμμα:

 

Δευτέρα  19  Οκτωβρίου

 6.00 μ.μ     Πανηγυρικός Εσπερινός

μετ’αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος.

 

 Τρίτη  20  Οκτωβρίου

 7.00 – 10.00 π.μ   Πανηγυρική θεία Λειτουργία  

μετά θείου κηρύγματος.                              

                                                                                      

5.30  μ.μ.   - Ι. Παράκλησις προς τον Άγιο Γεράσιμο  - Επιμνημόσυνη Δέηση υπέρ αναπαύσεως των κεκοιμημένων.

                                                                     

 (Είναι ιερό χρέος μας να ευτρεπίσουμε τα μνήματα και να συμμετάσχουμε στη Δέηση της   Εκκλησίας μας υπέρ των κεκοιμημένων αδελφών μας)

 

 

12 Οκτωβρίου 2020

Και πώς πεθαίνει, Γέροντα, ο εγωισμός;

 


- Όταν πληγώνεται ο εγωισμός σου, μην τον περιθάλπεις. Άφησέ τον να πεθάνει. Αν πεθάνει ο εγωισμός σου, θα αναστηθεί η ψυχή σου.
– Και πώς πεθαίνει, Γέροντα, ο εγωισμός;
– Πρέπει να θάψουμε το εγώ μας, να σαπίσει και να γίνει κοπριά, για να αναπτυχθεί η ταπείνωση και η αγάπη.



Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης


10 Οκτωβρίου 2020

Λόγος για την Κυριακή του Σπορέως .

 


Αγωγός θείας χάριτος

Στην Παραβολή του σπορέως, καθώς ο γεωργός έσπερνε σπόρους στο χωράφι του, άλλοι σπόροι έπεσαν κοντά στο δρόμο του χωραφιού, καταπατήθηκαν από τους διαβάτες και τους κατέφαγαν τα πουλιά του ουρανού. Άλλοι έπεσαν σε πετρώδες έδαφος, και αφού φύτρωσαν, ξεραθήκαν, επειδή δεν είχαν υγρασία. Άλλοι πάλι σπόροι έπεσαν σε έδαφος γεμάτο από σπόρους αγκαθιών, και όταν βλάστησαν, τους έπνιξαν τα αγκάθια τελείως. Και άλλοι σπόροι έπεσαν στην εύφορη γη και έκαναν καρπό εκατό φορές περισσότερο.

Οι μαθητές μόλις ακούσαν την παραβολή αυτή, παρακάλεσαν τον Κύριο να τους την εξηγήσει. Και ο Κύριος είπε: Ο σπόρος συμβολίζει το λόγο του Θεού.

Γιατί όμως ο Κύριος παρομοιάζει τον λόγο του με σπόρο; Διότι, όπως ο σπόρος κρύβει μέσα του πολλές μυστικές δυνάμεις και μέσα στο χώμα φέρνει ζωή, έτσι και ο λόγος του Θεού, όταν πέσει στις καρδιές μας, έχει τη δύναμη να επιτελεί μέσα μας μία εσωτερική μεταμόρφωση και να μας μεταγγίζει ζωή. Διότι ο λόγος του Θεού είναι φορτισμένος με ζωή, με θεία χάρη. Είναι αγωγός θείας χάριτος. Σε κάθε λόγο του Θεού υπάρχει χάρη αγιότητας, η οποία πέφτει σιγά-σιγά, σταγόνα-σταγόνα, στην ψυχή μας. Δημιουργεί μέσα μας μια εσωτερική μεταρσίωση. Αθόρυβη και αθέατη στην αρχή. Πολύ γρήγορα όμως αρχίζει και γίνεται φανερή. Κάθε λόγος του Χριστού καθώς εισέρχεται στην ψυχή μας, χύνει άπλετο φως στο σκοτάδι. Και σιγά-σιγά καθαρίζει κάθε ρύπο και αμαρτία. Δημιουργεί μέσα μας νέα ζωή. Νέα φρονήματα τώρα, νέοι πόθοι, νέα ενδιαφέροντα. Από αλλά ελκύεται πλέον η καρδιά μας και αλλιώς βλέπουμε και κρίνουμε τα πάντα γύρω μας. Αποκτά ανώτερη ποιότητα ο εσωτερικός μας κόσμος, και σιγά-σιγά συντελείται ο αγιασμός μας.

Καρδιές άκαρπες

Ο Κύριος στη συνέχεια ερμηνεύει τα διάφορα μέρη του χωραφιού της παραβολής. Το έδαφος κοντά στο δρόμο, λέει, συμβολίζει εκείνους τους ανθρώπους που ακούν απλώς και μόνο το λόγο, αλλά έπειτα αφήνουν τον διάβολο να έλθει μέσα τους και να αφαίρεση το θειο λόγο από τις καρδιές τους. Το πετρώδες έδαφος συμβολίζει εκείνους οι οποίοι δέχονται με χαρά και ενθουσιασμό το θειο λόγο· δεν έχουν όμως βαθιές ρίζες, και γι’ αυτό όταν έλθει καιρός πειρασμού ή διωγμού, απομακρύνονται από την πίστη. Και η γη με τα αγκάθια δηλώνει εκείνους που ακούσαν το λόγο του Θεού και αρχίζουν με κάποια προθυμία να βαδίζουν στο δρόμο της πίστεως. Πνίγονται όμως από τις αγωνιώδεις φροντίδες για να αποκτήσουν πλούτη, και από τις απολαύσεις της σαρκικής ζωής, και έτσι δεν δίνουν καρπό. Υπάρχουν όμως και οι καρδιές που μοιάζουν με γη αγαθή και εύφορη. Είναι οι άνθρωποι εκείνοι που με καλοπροαίρετη καρδιά ακούσαν και κατανόησαν το θείο λόγο και τον κρατούν σφικτά μέσα τους, και καρποφορούν τις αρετές δείχνοντας υπομονή στους πειρασμούς που συναντούν στην άσκηση της πνευματικής ζωής.

Από την εξήγηση αυτή της παραβολής βλέπει κανείς τρεις κατηγορίες ανθρώπων που δεν έχουν γόνιμο έδαφος στις ψυχές τους. Και οι τρεις αυτές κατηγορίες ανθρώπων κυριαρχούν ιδιαιτέρως σήμερα. Ενώ τόσο πλούσια ακούγεται στις μέρες μας στην πατρίδα μας ο λόγος του Θεού, τόσα κηρύγματα και ομιλίες και βιβλία και εκπομπές, πολλοί δεν έχουν διάθεση να τον ακούσουν. Οι περισσότεροι αδιαφορούν, πνίγονται στα προβλήματα της καθημερινότητας, έχουν άλλα ενδιαφέροντα, τι θα δείξει η τηλεόραση, τι θα γράψουν οι εφημερίδες, τι θα αγοράσουν, πώς θα διασκεδάσουν… Και δυστυχώς μεγαλώνουν πολλές γενιές στη χώρα μας ακατήχητες, αλειτούργητες, αδιάφορες. Άλλοι πάλι Χριστιανοί επαναπαύονται σ’ έναν θρησκευτικό τουρισμό. Αλλά δεν φθάνουν μόνον οι εκδρομές στα ιερά Προσκυνήματα. Εάν η καρδιά μας μείνει ακαλλιέργητη, θα χερσώσει, θα πετρώσει, θα γεμίσει αγκάθια, δεν θα καρποφορήσει.

Η μελέτη του θείου λόγου δεν είναι πάρεργο, ούτε είναι μόνο για τους θεολόγους και τους ιερείς. Είναι για όλους μας. Η Εκκλησία μας πάνω στην αγία Τράπεζα μας καλεί να γευτούμε δύο τροφές, την πνευματική τροφή του ιερού Ευαγγελίου και το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Και κάποιος ερμηνευτής ρωτά σχετικά: Εάν θεωρείτε αμάρτημα την περιφρόνηση του Μυστηρίου της θείας Μεταλήψεως, πώς θεωρείτε μικρότερο αμάρτημα την παραμέληση του λόγου του Θεού;

Πάμε στην Εκκλησία, ακούμε το ιερό Ευαγγέλιο και κάποιο κήρυγμα. Να το ακούμε με χαρά και όχι να δυσανασχετούμε επειδή θα αργήσει η θεία Λειτουργία. Μας μιλάει ο ίδιος ο Χριστός, σπείρει στις καρδιές μας το λόγο του. «Πρόσχωμεν»! λέει ο ιερέας. Αλλά και σε άλλες πνευματικές ευκαιρίες να μετέχουμε όπου σπείρεται ο λόγος του Θεού: σε ομιλίες, σε κύκλους μελέτης Αγίας Γραφής. Και στο σπίτι μας να μελετούμε καθημερινά την Καινή Διαθήκη. Να ποθούμε να ξεδιψούμε τις ψυχές μας στα δροσερά νάματα του θείου λόγου. Θα βρούμε χρόνο, εάν έχουμε διάθεση. Έτσι θα καλλιεργείται η καρδιά μας, θα παρηγορείται η ψυχή μας, θα αλλάζει η ζωή μας. Έτσι θα γεμίζουμε με ζωή και χάρη, με τη Χάρη του Θεού.

Περιοδικό “Ο Σωτήρ”

 

Πρόγραμμα Ενοριακών Συνάξεων 2020-21

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΠΑΡΑΛΙΑΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΝΟΡΙΑΚΩΝ ΣΥΝΑΞΕΩΝ  2020-2021

                          

 Α)  Για Μαθητές-τριες

 Κατηχητικά Σχολεία

 

 -Mαθητές Δημοτικού:                     Σάββατο  3.00-4.30 μ.μ     

 -Μαθήτριες Δημοτικού:                  Σάββατο  3.00-4.30 μ.μ.     

                                  

 -Μαθητές Γυμνασίου:                     Σάββατο  2.00-3.00 μ.μ.  

 -Μαθήτριες Γυμνασίου:                  Σάββατο  4.30-5.45 μ.μ.      

 

- Μαθητές Λυκείου :                        Σάββατο  2.00-3.00 μ.μ.   

-Μαθήτριες Λυκείου :                      Σάββατο  6.00-7.00 μ.μ.      

 

 

Β) Για Νέους-ες,  Μεταλυκειακούς, Φοιτητές-τριες

-Για νέους: μηνιαίες ενοριακές συνάξεις

-Για νέες:   κάθε Τετάρτη 7:30μ.μ.      (πληροφ. στο 6932211020)

  (στην άνω αίθουσα)

 

Γ) Για Ενήλικες                                   

Συνάξεις μελέτης Αγίας Γραφής        

  -Για τους κυρίους    κάθε   Τρίτη:                      6.00-7.00 μ.μ. 

  (στην άνω αίθουσα)

 -Για τις   κυρίες  κάθε   Δευτέρα:                         4.30-5.30 μ.μ.

 (στην κάτω αίθουσα)

-Για τις   κυρίες  κάθε   Πέμπτη:                          11.00-12.00 π.μ.

 (στην κάτω αίθουσα)

  -Για τις νέες κυρίες νέες μητέρες

    κάθε Τετάρτη :                                                   5.45-6.45 μ.μ.   

 (στην άνω αίθουσα)