Τί βαρετό να
νοιάζεσαι συνέχεια για το τί θα πούνε οι άλλοι.Τί σπατάλη ενέργειας.Τί κούραση.
Τι άρρωστη και νοσηρή κατάσταση .
Όχι μόνο γι’ αυτόν που σε σχολιάζει μα και για σένα που όλο νοιάζεσαι .
Θα πούνε.Ε,ας πούν.Τί
θα πάθω,τί θα πάθεις;
Οι πενήντα λένε πως είσαι μία χαρά. Οι δέκα λένε "άγιος".Οι εκατό,πως
είσαι αμαρτωλός και επικίνδυνος. Οι δύο,αστέρι σκέτο.Άλλοι δύο τρείς πως είσαι
άχρηστος .
Tί ισχύει απ’ όλα αυτά ;Ποιός έχει δίκιο ; Για ποιόν απ’ όλους θα νοιαστείς ;
Τίνος η γνώμη θα σε κάνει να χαλαστείς Ποιός είν’ αυτός που θα σε κρίνει στην
τελική ;
Λόγια · λόγια · λόγια
.
Κρίσεις.Κατακρίσεις.Κουτσομπολιά.
Δεν κουράστηκες ακόμα;Είσαι αυτός που είσαι.
Ούτε αν πούνε πως
είσαι άγιος θα είσαι εξαιτίας αυτής της δήλωσης .
Ούτε αν πούνε ό, τι
είσαι άχρηστος θα είσαι άχρηστος επειδή αυτοί το είπαν .
Είσαι αυτός που
είσαι.Είμαι αυτός που είμαι.
Το ξέρει ο Θεός
απόλυτα το βάθος της ψυχής μου .Ξέρω κι εγώ αρκετά το τί συμβαίνει εντός μου .
Οι άλλοι συνήθως
καθρεφτίζουν το εγώ τους στη μορφή μου .Και κρίνουν εξ ιδίων .
Αφάνταστα κουραστική
αυτή η ιστορία.Άσε τον κόσμο να λέει.
Με μία αξιοπρεπή αδιαφορία .
Και μετά ...
ξεκούραση. Ειρήνη.Θάλασσα πλατιά κι ακύμαντη .
Έτσι γίνεται η ψυχή σου μετά την άγια τούτη
αδιαφορία ....
π.Θεόκτιστος Δικταπανίδης