_Όταν δεν σου δίνουν σημασία, να μη μιλάς. Να σου πω κάτι από τον εαυτό μου._
_Ήμουν τριαντατρία χρόνια ιερεύς στον Άγιο Γεράσιμο της Πολυκλινικής, κοντά στην Ομόνοια. Κανένας δεν μου έδινε σημασία. Τα μεσημέρια που καθόμουνα εκεί για να ξεκουρασθώ λίγο, έβαζα τις καρέκλες την μία κοντά στην άλλη, κοντά στο ψαλτήρι και ξάπλωνα επάνω._
_Ήξερα ότι υπήρχαν κρεβάτια άδεια, αλλά κανένας δεν είπε να επιτρέψουν να ξαπλώνω σ’ ένα κρεβάτι. Κι εγώ δεν το ζήτησα, δεν μιλούσα._
_Μια φορά ο Διευθυντής είχε διάλεξη και πήγα κι εγώ πίσω-πίσω για ν’ ακούσω. Όταν με είδε, έστειλε κάποιον να με βγάλει έξω. Βγήκα χωρίς να μιλήσω. Άκου τώρα, μετά από τόσα χρόνια τι έγινε:_
_Ήρθε εδώ κάποια μέρα ένα παλληκάρι εικοσιδύο ετών. Μιλήσαμε, ευχαριστήθηκε και πήγε και το είπε στην μάνα του._
_Ήρθε και η μάνα του κι ευχαριστήθηκε κι εκείνη και το είπε στον άνδρα της. Ο άνδρας της ξεκίνησε κι ήρθε κι αυτός.
Αυτός ήταν ο διευθυντής που μ’ έβγαλε έξω από την διάλεξη._
_Του το είπα. Δεν το θυμόταν, αλλά μου είπε: Οπωσδήποτε θα το έκανα γιατί δεν τα είχα καθόλου καλά με τους παπάδες. Πω, πω, να έχουμε τόσα χρόνια τέτοιον άνθρωπο κοντά μας και να μην το ξέρουμε!_
_Βλέπεις, τα’ φερε ο Θεός, μετά από τόσα χρόνια, αυτοί οι άνθρωποι να γυρίσουν κοντά Του.
Επτά ολόκληρα χρόνια δεν μου έδιναν άδεια για την Εκκλησία._
_Ο κόσμος με παρεξηγούσε που έφτιαχνα κτήρια, χωρίς εκκλησία, αλλά εγώ δεν μιλούσα, δεν ήθελα να πω για κανέναν τίποτα._
_Να τώρα, που ο Θεός τα’ φερε και πήραμε την άδεια_. Και συ να μη μιλάς. Έχει ο Θεός!
_Να σου πω και κάτι άλλο; Προ ημερών ήλθε εδώ ένας ιερομόναχος αγιορείτης. Ασκήσαμε και οι δύο την σιωπή. Δεν μιλούσαμε, επικοινωνούσαμε νοερά._
_Σκίρτησε η καρδιά μου, σκίρτησε κι αυτουνού. Πω, πω τι χαρά που πήραμε. Μου ερχόταν να χοροπηδάω. Ευχαριστηθήκαμε και οι δύο πάρα πολύ. Όταν έφυγε, καθόμουν σκεφτικός. Δεν ήθελα να μιλήσω._
_Ερχόταν η αδελφή μου και μου έλεγε:
Τι έχεις, γιατί δεν μιλάς; Στενοχωρήθηκες;
Ερχόταν η ανεψιά μου και μου έλεγε τα ίδια._
_Βρε, άντε φύγετε από εδώ τώρα, μη με ενοχλείτε.
Έχω μια δουλειά, τους είπα και τις έδιωξα._
_Όλα αυτά θα τα μάθεις αν αγαπήσεις πολύ τον Θεό. Αλλά για να τον αγαπήσεις, πρέπει να σ’ αγαπήσει εκείνος πρώτα. Και για να σ’ αγαπήσει, πρέπει να δει επάνω σου κάτι ιδιαίτερο._
«*Μαθητεία στον Γέροντα Πορφύριο*»,
Πορφυρίας Μοναχής, εκδ. Η Μεταμόρφωσης
