Πένθιμα, αφήνοντας έναν μακρόσυρτο ήχο, χτυπούν από το
πρωί της Μεγάλης Παρασκευής οι καμπάνες στις εκκλησιές σε κάθε γωνιά της χώρας.
Ο κόσμος συρρέει με ευλάβεια και κατάνυξη στους ναούς και σιωπηλά περιμένει στη
σειρά, για να ασπαστεί τον Επιτάφιο. Να προσευχηθεί, να γαληνέψει η ψυχή του,
να πάρει λουλούδια από τα χέρια νεαρών κοριτσιών, τα οποία σαν αλλοτινές
μυροφόρες στέκονται δίπλα στο ιερό κουβούκλιο. Ξενύχτησαν, στολίζοντάς το
προσεκτικά, για να φέρει κάτι από την υπέρλαμπρη δόξα του Κυρίου.
Δεν
έβλαψες κανέναν μα στήθηκε εμπρός σου σταυρός
με τέσσερα καρφιά κι έγινε
θανατός σου.
''Αγάπη'' φώναξες στη Γή θέλει ο θεός να φέρει''
κι ευθύς
αμέσως κοφτερό εφάνηκε το μαχαίρι.
Κι εσύ που ήσουνα Θεός συγχώρησες τα λάθη σταυρώθηκες,
μαρτύρησες για τα δικά μας πάθη.
Πόσα συγνώμη οφείλουμε Χριστέ μου να σου πούμε
αφού σε εσένα
ελπίζουμε ΑΝΑΣΤΑΣΗ να δούμε.
«Αι γενεαί
πάσαι» οι ψυχές στέκονται βουβές απέναντι στο επιβλητικό μήνυμα της θυσίας του
Θεανθρώπου. Του Θεού που ενανθρωπίστηκε, κατέβηκε στη Γη και δίδαξε την
αγάπη και το δρόμο της σωτηρίας με τον πόνο Του. Τα άγια, φρικτά και σωτήρια
πάθη του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, του Πανάγαθου Δημιουργού της κτίσεως, υμνεί
η Ορθόδοξη Εκκλησία την Μεγάλη Παρασκευή και μαζί της κάθε ψυχή που μπορεί να
νιώσει.
Φωτ : Ι.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Παραλίας Πατρών
