Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς Ἐθνικῆς Ἐπετείου τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Πατρῶν ὅπου ἐλειτούργησε, ἀπηύθυνε ἔκκληση πρὸς τὸν Πατραϊκὸ Λαὸ καὶ ὄχι μόνο, ὥστε νὰ ἀναρτήσουν στὰ μπαλκόνια τῶν οἰκιῶν τους καί τῶν καταστημάτων τους τὴν Ἑλληνικὴ Σημαία, μὲ τὴν εὐκαιρία τοῦ λαμπροῦ ἑορτασμοῦ.
Ὁ Σεβασμιώτατος, μεταξὺ τῶν ἄλλων, εἶπε: «...Στὸ πλαίσιο τῆς ἀμβλύνσεως τῆς ἐθνικῆς συνειδήσεως ἐντάσσεται καὶ ἡ προσπάθεια τοῦ ἀποχρωματισμοῦ τῶν Ἐθνικῶν μας Ἐπετείων. Ἔτσι παρατηροῦμε ὅτι ἀτονήσει ἐσχάτως ὁ γενικὸς σημαιοστολισμὸς τῶν οἰκιῶν καί καταστημάτων, ὅπως πρέπει νὰ γίνεται γιὰ νὰ τιμᾶται ἡ μνήμη τῶν Ἡρώων καὶ Μαρτύρων ποὺ ἔπεσαν ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος, κατὰ τοὺς ἱεροὺς ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους μας.
Ἡ Σημαία φέρει τὸ Σταυρὸ ποὺ εἶναι ἡ δόξα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία στήριξε διαχρονικὰ τὴν Πατρίδα μας, ἀλλὰ εἶναι καὶ σύμβολο ἡ Σημαία μας, τῶν ἀγώνων γιὰ τὴν Ἐλευθερία. Ὁ Σταυρὸς μαζὶ μὲ τὶς ἐννέα λωρίδες τῆς γαλανόλευκης μαρτυροῦν τὴν κοινὴ πορεία τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὴν Ἑλλάδα. Ἀπὸ ἀρκετῶν ἐτῶν ἀφαιρέθηκε ἀπὸ τὸν κοντό, τὸ κοντάρι δηλαδή τῆς Σημαίας, στὶς Δημόσιες Ὑπηρεσίες, ὁ Σταυρός. Ὑψῶστε τὸ κοντάρι τῆς Σημαίας μὲ τὸν Σταυρὸ καὶ ἀναρτήσατε ἐπ’ αὐτοῦ τὴν Ἑλληνικὴ Σημαία. Ἀπὸ κανένα σπίτι καὶ ἀπὸ κανένα κατάστημα νὰ μὴ λείψῃ κατὰ τὴν Ἐθνικὴ Ἑορτὴ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου ἡ Ἑλληνικὴ Σημαία. Ἂς ἀντισταθοῦμε καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο στὴν ἀποϊεροποίηση τῆς Πατρίδος μας...»
