Ο Κύριος μας και Θεός μας Ιησούς Χριστός αναβαίνει με την ιερή συνοδεία του στα Ιεροσόλυμα. Γνωρίζοντας με κάθε λεπτομέρεια όλα όσα πρέπει να ακολουθήσουν δεν αλλάζει δρόμο. Δεν αλλάζει την πορεία του. Αλλά σταθερά κατευθύνεται προς την προφητοκτόνο Ιερουσαλήμ, η οποία μέλλει να γίνει και Χριστοκτόνος. Τα Ιεροσόλυμα για το Χριστό μας εσήμαναν την πόλη του μαρτυρίου, της θυσίας, της υπερτάτης θυσίας για την εξιλέωση των αμαρτιών όλων των ανθρώπων, όλων των αιώνων. Ιεροσόλυμα εσήμαναν την φρικτή και ατιμωτική σταύρωση!
Και παρότι γνωρίζει τι τον περιμένει δεν λοξοδρομεί, δεν κατευθύνεται αλλού. "Εστήριξε το πρόσωπον αυτού του πορεύεσθαι εις Ιερουσαλήμ" (Λουκ. θ', 51...)
Ο κάθε Χριστιανός αγαπητοί αναγνώστες, στο δρόμο της ζωής του έχει κάποια Ιεροσόλυμα. Καλείται να ανεβεί και αυτός τον φρικτό Γολγοθά της ζωής του.
Καλείται να συσταυρωθεί με τον Ιησού τον Ναζωραίο, να πορευθεί την via dolorosa, την οδό των θλίψεων της προσωπικής του ζωής. Ανάβαση στα Ιεροσόλυμα για τον καθένα μας σημαίνει την άρση του σταυρού των θλίψεων και των δοκιμασιών του έως τέλους. Ανάβαση στα Ιεροσόλυμα για έναν π.χ. οικογενειάρχη μπορεί να σημαίνει την εν Χριστό ανατροφή της οικογένειάς του σ΄αυτόν τον πονηρό και αποστάτη αιώνα. Ανάβαση στα Ιεροσόλυμα για έναν ευσεβή νέο μπορεί να σημαίνει τον αγώνα της αγνότητος και της καθαρότητος μέσα στη διεφθαρμένη εν πολλοίς κοινωνία μας. Ανάβαση στα Ιεροσόλυμα για έναν τίμιο δικαστή μπορεί να σημαίνει να μην παραβεί τη φωνή της συνείδησής του και να αποδώσει το δίκαιο. Ανάβαση στα Ιεροσόλυμα για έναν κληρικό μπορεί να σημαίνει να ορθοτομεί την αλήθεια ότι κι αν του στοιχίσει.
Για κάθε χριστιανό ανάβαση στα Ιεροσόλυμα πάντως δεν σημαίνει πράγμα εύκολο αλλά θλίψη και ταλαιπωρία. Γι΄ αυτό οι πολλοί δεν παίρνουν την απόφαση να ανεβούν στα Ιεροσόλυμα. Δεν σέρνουν τα βήματά τους για την μαρτυρική Ιερουσαλήμ να συγκακοπαθήσουν μαζί με τον σταυροφόρο Ιησού τον Ναζωραίο. Προτιμούν την ήρεμη, ήσυχη, χωρίς κινδύνους και περιπέτειες ζωή μακριά από τα Ιεροσόλυμα. Θέλουν ανάσταση χωρίς να προηγηθεί σταύρωση, πόνος, θάνατος. Μια τέτοια αντίληψη είναι ολοφάνερο ότι αποτελεί νοθεία του Χριστιανισμού. Χριστιανισμός, αγαπητοί, σημαίνει θυσία. Χριστιανισμός χωρίς θυσία δεν είναι χριστιανισμός, είναι απλώς θρησκευτικές λέξεις.
Ας πάρουμε την απόφαση και εμείς, αν δεν την έχουμε πάρει ακόμη, να συμπορευθούμε μαζί με τον Χριστό μας το δρόμο προς την Ιερουσαλήμ, Το δρόμο της θλίψεως, της εγκρατείας, της θυσίας. Και τότε θα ακούσουμε την γλυκιά φωνή του Κυρίου και Θεού μας να μας λέγει: Όσοι ανεβήκατε μαζί μου προς τα μαρτυρικά Ιεροσόλυμα "συνανυψώ υμάς εις την άνω Ιερουσαλήμ, εν την βασιλεία των ουρανών".
