Ο γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης ( 1991) εξομολόγησε κάποτε μια γερόντισσα και της έβαλε κανόνα να μην κοινωνήσει για τρία χρόνια.
-Γιατί δεν κοινωνάς; τη ρώτησε μια μέρα ο ιερέας
της ενορίας της.
-Μου έβαλε κανόνα ο π. Ιάκωβος, απάντησε εκείνη,
και του είπε την αιτία.
-Όχι γιαγιά, μη στενοχωριέσαι. Αυτός είναι
αγράμματος καλόγερος. Εγώ είμαι μορφωμένος και σου λύνω τον κανόνα. Να έρθεις
την Κυριακή να σε κοινωνήσω.
Καθώς όμως πλησίασε η γιαγιά να μεταλάβει, ένιωσε
στο στόμα της την αγία λαβίδα άδεια και κρύα. Δεν κατάλαβε τη γεύση της θείας
Κοινωνίας.
Το θαυμαστό γεγονός επαναλήφθηκε άλλες δυο
Κυριακές, οπότε η γυναίκα ανησύχησε και ξαναπήγε στο γέροντα Ιάκωβο .
-Παιδί μου, της είπε εκείνος, ο κανόνας δεν
λύνεται. Πρέπει να κάνεις τον κανόνα που σου έβαλα.
Το 1987, ο π. Ιάκωβος εξομολόγησε μια κοπέλα, αλλά
της απαγόρευσε να κοινωνήσει. Εκείνη τότε επισκέφθηκε κάποιον επίσκοπο, που της
επέτρεψε τη θεία μετάληψη. Όταν όμως πλησίασε να κοινωνήσει, η αγία λαβίδα
μπήκε άδεια στο στόμα της. Αυτό το παράδοξο και θαυμαστό επαναλήφθηκε κι άλλη
φορά, οπότε η κοπέλα τρόμαξε, μετανόησε και πήγε να εξομολογηθεί πάλι στον π.
Ιάκωβο.
( Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία, Ι. Μονή Παρακλήτου,
σελ.15)
