Αγαπητοί μου Ενορίτες, το 1994 δύο αμερικανοί ανταποκρίθηκαν σε μια πρόσκληση που τους έκανε το τμήμα εκπαίδευσης της Ρωσίας, για να διδάξουν σε ένα μεγάλο ορφανοτροφείο. Στο ορφανοτροφείο αυτό υπήρχαν 100 παιδιά περίπου (αγόρια και κορίτσια) που ήταν εγκαταλελειμμένα από τους γονείς τους. Διηγείται ο ένας εκπαιδευτικός: «Πλησίαζαν τα Χριστούγεννα. Τα παιδιά του ορφανοτροφείου άκουσαν για πρώτη φορά την ιστορία της Γέννησης του Χριστού.
Όταν τέλειωσε η ιστορία, δώσαμε στα παιδιά, τρία μικρά κομμάτια χαρτόνι για να κάνουν μια φάτνη. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που έφτασα εκεί όπου καθόταν ο μικρός Μίσα. Φαινόταν ίσαμε έξι χρονών και είχε τελειώσει τη δουλειά του. Όταν είδα τη φάτνη έμεινα έκπληκτος γιατί αντί να δω ένα μόνο παιδί μέσα σ’ αυτήν, είδα δύο. Φώναξα γρήγορα τον διερμηνέα για να τον ρωτήσω γιατί είχε δύο μωρά στη φάτνη.
Ο Μίσα σταύρωσε τα χέρια του και άρχισε να επινοεί το δικό του τέλος για την ιστορία, λέγοντας: «Και όταν η Παρθένος Μαρία άφησε το μωρό στη φάτνη, ο Ιησούς με κοίταξε και με ρώτησε εάν είχα ένα μέρος να μείνω. Εγώ του είπα ότι δεν είχα γονείς και γι’ αυτό δεν είχα μέρος να μείνω. Τότε ο Ιησούς μου είπε ότι μπορούσα να μείνω εκεί μαζί Του. Του απάντησα ότι δεν μπορούσα, διότι δεν είχα κάποιο δώρο να του προσφέρω. Αλλά επειδή ήθελα να είμαι μαζί με τον Ιησού, σκέφθηκα τι θα μπορούσα να Του προσφέρω ως δώρο· τη ζεστασιά. Γι’ αυτό Τον ρώτησα: Εάν σου προσέφερα ζεστασιά, αυτό θα ήταν ένα καλό δώρο για Σένα; Και ο Ιησούς μου είπε: Εάν Μου πρόσφερες ζεστασιά, αυτό θα ήταν το καλύτερο δώρο που θα είχα δεχθεί ποτέ. Γι’ αυτό μπήκα μέσα στη φάτνη και ο Ιησούς με κοίταξε και μου είπε ότι θα μπορούσα να μείνω εκεί για πάντα».
Όταν ο μικρός Μίσα τελείωσε την Ιστορία του, τα ματάκια του έλαμπαν γεμάτα από δάκρυα τα οποία μούσκευαν τα μάγουλά του- σκέπασε το πρόσωπο του, έσκυψε το κεφάλι πάνω από το τραπέζι και οι ώμοι του άρχισαν να σείονται από ένα βαθύ κλάμα.
Το μικρό ορφανό συνάντησε Κάποιον ο Οποίος ποτέ δεν θα το εγκατέλειπε, ούτε θα το πρόδιδε. Κάποιον που θα ήταν μαζί του για πάντα...!
Αγαπητοί μου, μέχρι τώρα, πολλές φορές, πορευτήκαμε μόνοι μας. Από εγωϊσμό, αλαζονεία και εγωπάθεια, πιστέψαμε ότι δεν μας χρειάζεται πια ο Χριστός. Είναι γεγονὸς ότι ο άνθρωπος, χρησιμοποιώντας τη λογικὴ και τις δυνατότητές του, πέτυχε πολλὰ στη ζωή του. Η πρόοδος, όμως, αυτὴ συνέβαλε πολλάκις στην αποστασία απὸ τον Θεὸ και στην έπαρση. Νόμισε, ο άνθρωπος, πὼς όλα τα μπορεί και όλα του επιτρέπονται. Έρχεται έτσι ένας μικροσκοπικός, αόρατος ιὸς να τον προσγειώσει, να του υποδείξει τα όρια του και να σκορπίσει ένα φόβο ατελείωτο.
Είναι μία θλιβερή πραγματικότητα ότι στις μέρες μας ξεχάσαμε το θεό. Αποκοπήκαμε από τις ρίζες μας, ξεχάσαμε ποιός είναι ο προορισμός μας. Ξεχάσαμε το ευαγγέλιο. Ξεχάσαμε πως υπάρχει ελπίδα, πως υπάρχει Ανάσταση!
Ξεχάσαμε πως υπάρχει αθάνατη ψυχή. Ξεχάσαμε πως δεν είμαστε μόνοι μας και πως πίσω από όλα βρίσκεται ένας θεός πατέρας που μας περιμένει και προνοεί για τον καθένα μας προσωπικά.
Ξεχάσαμε την σχέση που έχουμε μαζί Του, θελήσαμε να την απαρνηθούμε και μείναμε τραγικά μονάχοι και δυστυχισμένοι.
Όσο κι αν αυξήθηκαν οι γνώσεις, όσο κι αν τελειοποιήθηκε η τεχνολογία, όσο κι αν μηδενίστηκαν οι χιλιομετρικές και οι επικοινωνιακές αποστάσεις, η ψυχή του ανθρώπου θα βρίσκει ανάπαυση μόνο κοντά σε Εκείνον.
Η Εκκλησία μας προτείνει επιστροφή στο σπίτι του Πατέρα. Χρειάζεται μετάνοια. Για πολλούς, η λέξη ηχεί πολύ “θρησκευτική”, παρωχημένη.
Εν τούτοις, παραμένει διαχρονικά επίκαιρη και επαναστατική –από τότε που την ανέδειξε πυρήνα του ευαγγελίου Του ο Χριστός: “Μετανοείτε” -αλλάξετε νου, συμπεριφορά, τρόπο με τον οποίο αντικρίζετε τη ζωή. Πίσω στις ρίζες μας.
Κοντά στα άγια Μυστήρια. Εκκλησιασμός, ιερά εξομολόγηση με ειλικρίνεια και διάθεση μετανοίας, θεία Κοινωνία, προσευχή.
Έτσι θα μορφώσουμε μέσα μας τον Χριστό και θα χαρούμε την παρουσία Του στη ζωή μας, θα ξεπεράσουμε τις όποιες δυσκολίες. Η ελπίδα δεν θα μας εγκαταλείψει και μαζί με την αγωνιστική μας διάθεση θα χαλυβδώσουν τον χαρακτήρα μας και θα ισχυροποιήσουν την θέλησή μας.
Σ’ αυτήν την πορεία δεν είμαστε μόνοι. Εκατομμύρια αγίων, μαρτύρων, οσίων, ανδρών και γυναικών, πήραν τον ίδιο δρόμο και έφτασαν στην κορυφή.
Αποτελεί μία ιδιαίτερη ευκαιρία να ξαναβρούμε τον βαθύτερο, τον καλύτερο εαυτό μας. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που ο ελληνικός λαός περνάει δυσκολίες. Αρκεί να θυμηθούμε τα όσα περάσαμε στο παρελθόν. Τότε αναδύθηκαν σπάνιες αρετές, κρυμμένες στην καρδιά του λαού μας: η αντοχή, το φιλότιμο, η γενναιότητα, η εμπιστοσύνη στον Θεό, η ομοψυχία, η αλληλεγγύη, η αισιοδοξία.
Αγαπητοί μου Ενορίτες,
Γιορτάζουμε φέτος κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες τα
Θεϊκά Γενέθλια.
2020 χρόνια μετά την Γέννηση του Χριστού! 2020 μ.Χ.
Αυτὸ ποὺ μας κάνει να ελπίζουμε ότι μπορεί να αλλάξει κάτι δεν είναι
ο αριθμός, αλλά τα δύο γράμ-ματα που ακολουθούν: «μ.Χ». Αποτελεί εξαιρετικό προνόμιο
το γεγονὸς ότι ζούμε την μετὰ Χριστὸν εποχή. Ήδη το φώς του Χριστού διέλυσε το σκοτάδι
της πλάνης και της αμαρτίας. Ο ερχομός Του στον κόσμο άνοιξε για όλους τους ανθρώπους
το δρόμο της σωτηρίας. Κι είναι αλήθεια τραγικὸ, ενώ ζούμε στη μετὰ Χριστὸν εποχή,
στην ουσία να πορευόμαστε χωρὶς τον Χριστό… Καιρὸς να αλλάξουμε πορεία!
Να ζήσουμε ενωμένοι
με τον Κύριο Ιησού μέσα στην Εκκλησία Του. Τότε πραγματικὰ θα μπορούμε να ελπίζουμε.
Τότε θα αλλάξουν πολλά. Πρώτα μέσα μας και έπειτα γύρω μας.
Έτσι θα ξεπεράσουμε
κάθε επιδημία και κρίση, οικονομική, ηθική, αξιακή.
Έτσι, ο πανικός δεν
θα μας γονατίσει, όποια δυσκολία κι αν προκύπτει δεν θα
μας καταβάλλει.
Επειδή η Πίστη μας θα
δυναμώσει τα θεμέλια της υπάρξεώς μας, όπως το γερά θεμελιωμένο σπίτι, επάνω σε
βράχο.
Ας επιστέψουμε στην
≪Θαλπωρή και ζεστασιά≫ της θείας φάτνης του Ιησού
Χριστού μας…
Με αυτές τις απλές σκέψεις
επιθυμώ να επικοινωνήσω μαζί σας, αφού λόγο
των περιστάσεων δεν
υπάρχει δυνατότητα άλλης επικοινωνίας. Να είστε βέβαιοι όμως, ότι επικοινωνούμε
και ανταμώνουμε πνευματικά και ψυχικά διά της προσευχής. Εύχομε ολόψυχα ο τεχθείς
Κύριός μας με τις πρεσβείες της υπερευλογημένης Μητέρας του θεού και των ανθρώπων,
της προστάτιδας της ενορίας μας,να σκεπάζει εσάς και τους οικείους σας δωρίζοντας
τα εγκόσμια και υπερκόσμια αγαθά του.
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!
Υγεία ψυχική και σωματική σε σας και την οικογένειά
σας!
Πίστη, δύναμη και υπομονή για το νέο έτος!
Ο προϊστάμενος εφημέριος
π. Χρυσόστομος
Υ.Γ. Μαζί με την επιστολή αυτή εσωκλείουμε
ημερολόγιο τσέπης 2021 με την Παρά-
κληση προς την Θεοτόκον όπως επίσης και μια
περιεκτική βραδινή προσευχή, έτσι ώστε όλοι μας ως
μέλη αυτής της ευλογημένης ενοριακής οικογένειας, να κάνουμε αλυσίδα
προσευχής-ασπίδα προστασίας- για τις δύσκολες ημέρες
που διανύουμε.
Εξώφυλλο:
η φάτνη στο προαύλιο του ναού μας
