12 Σεπτεμβρίου 2020

Κυριακὴ πρὸ τῆς Ὑψώσεως (Ἰω. 3,13-17) - Επισκόπου Αὐγουστῖνου Καντιώτη

 


Κυριακ πρ τς ψώσεως (ω. 3,13-17)

ν νοίξουμε τ σημεριν εαγγέλιο, θ δομε μπροστά μας να διαμάντι πείρου ξίας, να χωρίο στ ποο συγκεφαλαιώνεται λο τ βάθος τς διδασκαλίας το Χριστο μας, ενε ατ πο κούσαμε σήμερα. Τί λέει;

«Οτω γρ γάπησεν Θες τν κόσμον, στε τν υἱὸν ατο τν μονογεν δωκεν,

να πς πιστεύων ες ατν μ πόληται, λλ᾿ χ ζων αώνιον» (ω. 3,16).

Κύριος δ μιλε περ γάπης.

Τ λουλούδια, τ ζα, τ πουλιά, θάλασσα, λιος, τ στρα, λα φωνάζουν γάπη. ταν μως ίξς τ βλέμμα στ σταυρό, τότε γάπη φθάνει σ τέτοιο ψος, πο λιγγι νος, λιγγιον κα ο γγελοι κα ρχάγγελοι, κα νθρωπος πέφτει προσκυνε κα λέει• Χριστέ, σ᾿ εχαριστ.

γάπη το Θεο μας! Δν στειλε δ στν κόσμο κάποιον γγελο ρχάγγελο• στειλε τ μονάκριβο παιδί του, τν Κύριον μν ησον Χριστόν, πο δέχτηκε ν σταυρωθ. Πς, δελφοί μου, ν περιγράψω ατ τ μυστήριο; Μ ποιά γλσσα ν σς κάνω ν ασθανθτε ατ τν γάπη το Χριστο μας, πο πέθανε πάνω στ σταυρ γι μένα κα γι σς κα γι λόκληρο τν κόσμο;

νθρωπε χάριστε, γκρινιάρη, βλάσφημε! χεις μυαλό, χεις καρδιά, χεις μάτια; Κάθησε κάτω, πάρε μολύβι κα σ μι κόλλα κάνε δύο στλες. Στ μία γράψε εεργεσίες το Θεο πο δέχθηκες π μικρς μέχρι τώρα – μερικο εδαν κα θαύματα στ ζωή μας. Κα στ διπλαν στήλη γράψε, τί προσέφερες σ στ Θε ναντι λων ατν. Κάποιος γιος λέει, τι χι μι ζωή, λλ χίλιες ζως ν εχαμε κα ν τς θυσιάζαμε, δν θ μπορούσαμε ν ξοφλήσουμε τ χρέος τς γάπης πρς τ Χριστό. «Τί νταποδώσωμεν τ Κυρί περ πάντων ν νταπέδωκεν μν; …»(Παρακλητ. χ. βαρύς, Κυριακή, αν.).

δέρφια μου• τν μέρα τς ψώσεως, πο θ χτυπήσουν ο καμπάνες κα σταυρς το Κυρίου μας σν λιος θ᾿ κτινοβολ, σοι πιστεύετε κόμα, ντρες κα γυνακες, μικρο κα μεγάλοι, λτε στν κκλησία ν γονατίσουμε μπροστ στν σταυρωμένο κα ν πομε• «Μνήσθητί μου, Κύριε, ταν λθς ν τ βασιλεί σου»(Λουκ. 23,42)• μήν.

(†) πσκοπος Αγουστνος

πομαγνητοφωνημνη μιλα, ποα γινε στν . να γ. Γεωργίου Ν. ωνίας - θηνν. Καταγραφ κα σντμησις 7-9-2003