Ο Αύγουστος είναι ένας μήνας των Ελλήνων. Αυτός ο καλοκαιριάτικος μήνας με την ημεράδα και το γλυκό φως του, γεμίζει τις ψυχές μας από αλλιώτικη χαρά και αγαλλίαση. Το "γιατί" το απαντάει ο καθένας μας, από το τρυφερό παιδί ως τον πολύχρονο παππού σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Είναι ο μήνας που ευωδιάζει ζυμωμένος λες με τη χάρη της Πανάχραντης Μητέρας του Χριστού μας και δικής μας μητέρας.
Αρχίζει με την αγνή χαρά της νηστείας του Δεκαπενταύγουστου, που μας την παρέδωσαν οι αιώνες από γενιά σε γενιά. Νομίζεις μάλιστα πως και η γη μας η πατρική μας συμπαραστέκεται με κατανόηση στο άγιο δέος προς την Παναγία μας.
Δεκαπενταύγουστος, φίλοι μου. Γιορτάζει Εκείνη που στάθηκε η προστασία και η ελπίδα του Γένους μας. Με το γέρμα του ηλίου, μέσα στο μοσχοβολημένο δειλινό, ας πάμε στις εκκλησίες μας, να μας γλυκάνουν την καρδιά οι παρακλητικοί ύμνοι στη χάρη Της. Να μας φτερώσει Εκείνη την ψυχή μ΄ αυτό που δίνει με τις πρεσβείες Της σήμερα, μ΄ εκείνο που κρύβει για να μας φανερώσει αύριο.
Ας απολαύσουμε, ας χαρούμε τη γαλήνη και την ομορφιά της γιορτής Της, ας την υμνήσουμε. Είναι η Κυρία Θεοτόκος, το μόνο δώρο που πρόσφερε η γη στον ουρανό, για να κατέβει ο Θεός ανάμεσά μας. Τώρα, με τη μετάστασή Της, ανεβαίνει στον υψηλότερο θρόνο, που της ετοίμασε η αγιότητά της και η προσφορά της στο Θείο Θέλημα. Πηγαίνει στα ουράνια δώματα στολισμένη, "πεποικιλμένη", με Θεία Δόξα.
Και μη μας φοβίσει ποτέ εχθρός πανούργος. Η Παντάνασσα μας έχει στη σκέπη Της και μας περιφρουρεί με έγνοια γλυκιάς μητέρας.
