Διάβασα
κάπου: Όταν μια μεγάλη πληγή θέριζε το
Λονδίνο, ο Κράβεν αποφάσισε να εγκαταλείψει
το Λονδίνο και να πάει στην ιδιαίτερη
πατρίδα του, για να αποφύγει τον κίνδυνο.
Ενώ,
λοιπόν, ανέβαινε στο αμάξι του, άκουσε
ένα υπηρέτη του να λέει σ΄ έναν άλλο
Αυτό
ξάφνιασε τον Κράβεν και τον έκανε να
σκεφθεί: “Ο Θεός μου! Είναι πανταχού
παρών και μπορεί να με φυλάξει όπου κι
αν βρεθώ. Θα μείνω εδώ” Και έμεινε.
Και σκέφθηκα: “Ω,
αλήθεια, αν πιστεύουμε στην πανταχού
παρουσία του Θεού μας τότε ... τότε γιατί
ξεχνάμε πως μπορεί να είναι και στο
πρόβλημα που μας ταλανίζει και το
αφήνουμε να μας αφαιρεί τη γαλήνη;”
Αν ο Θεός βρίσκεται παντού τότε ...
βρίσκεται και δίπλα στο πρόσωπο που
πολύ αγαπούμε και που τώρα βρίσκεται
στο κρεβάτι του πόνου. Δεν θα κάνει το
καλύτερο; Αν ο Κύριός μας βρίσκεται
παντού, τότε δεν θα είναι και δίπλα στο
παιδί μας που ξεπορτίζει, δίπλα στο
σύζυγο που αργά επιστρέφει, δίπλα στην
κόρη που αντιδρά; Αρκεί εμείς με την
προσευχή μας να τους θωρακίζουμε.
Είμαστε πάντα και παντού
κάτω από το στοργικό βλέμμα του Θεού
Πατέρα, του Θεού Πατέρα που με αγαπά πιο
πολύ από ότι αγαπώ εγώ τον εαυτό μου.
Που αγαπά τους δικούς μου πιο πολύ από
όσο τους αγαπώ. Λοιπόν,
θα επέτρεπε να γίνει κάτι που δεν θα
απέβλεπε στην σωτηρία τους; Είναι
πανταχού παρών και αγαπά. Είναι πανταχού
παρών και προστατεύει. Είναι πανταχού
παρών και προνοεί. Είναι πανταχού παρών
και συγχωρεί. Είναι πανταχού παρών και
περιμένει. Είναι πανταχού παρών και
μακροθυμεί. Είναι πανταχού παρών και
προλαβαίνει. Είναι πανταχού παρών και
σκέπει. Είναι πανταχού παρών, στα σκοτάδια
μας και στο φως, στις πτώσεις μας και
στους αγώνες μας. Στις αδυναμίες και
τις αντοχές μας, στις αρνήσεις μας και
τις ομολογίες μας. Στους πόνους και στις
χαρές μας. Κοντά μας στις μοναξιές και
τις απογοητεύσεις μας, στις γκρίνιες
και τις δοξολογίες μας. Ότι
κι αν έχουμε, όπως κι αν είμαστε, μας
έχει ο Θεός μέσα στη χούφτα του την
πατρική. Μέσα στην πληγωμένη από την
αχαριστία μας καρδιά Του. Όπως
...
Αν
αυτό το συνειδητοποιήσουμε, αλήθεια,
τότε δεν θα γεμίσει η καρδιά η δική μας
από εμπιστοσύνη, από διάθεση αγωνιστική,
από ευγνωμοσύνη, από δοξολογίες και
αγάπη;
