Εχιόνιζε γύρω... κι επάνω στην κατάλευκη σελίδα της Ιστορίας,στις κορφές της Πίνδου, γράφτηκε το Έπος του 1940-41.
Ήσυχοι και αμέριμνοι οι Έλληνες δεν διάλεξαν τον πόλεμο του '40. Μα σαν ύπουλα επιτέθηκε ο εχθρός να αρπάξει τα ιερά και τα άγια χώματά μας, τρέξανε όλοι με τραγούδια στη φωνή της Ελλάδας να ντυθούνε το χακί: Μοριάς, Κύπρος, Κρήτη, Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη, Στερεά Ελλ΄δα, τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου. "Αν είναι για την Πατρίδα, για την ελευθερία, όλα στάχτη να γίνουν, όλα στάχτη! ..."
Κι ενώ τους ανεμόδερνε ο βοριάς, αυτοί φώναζαν: "Αέρα!" κι ορμούσαν για τη νίκη. Με λίγες σφαίρες και τη χλαίνη τους πετούσαν πατώντας βράχο στο βράχο, κόρφη σε κόρφη. Διάβηκαν ποτάμια και δρασκέλισαν χαράδρες μέσα σε οβίδες και βλήματα όλμων και ριπές πυροβόλων. Ήξεραν ότι είχαν την Παναγιά μαζί τους:
Κι έφτασαν ως την Κορυτσά, το Τεπελένι, τη Χειμάρα, το Δέλβινο, τ΄ Αργυρόκαστρο, τους Αγίους Σαράντα!
... Τους υποδέχονταν με δάκρυα και γαλανόλευκες σημαίες οι σκλάβοι Βοριοηπειρώτες αδελφοί τους. Ήρθαν ελευθερωτές των πανάρχαιων ελληνικών τόπων, όχι χωρίς αίμα, όχι χωρίς θυσίες! ...
Η ελευθερία βγαίνει μέσα από τα κόκκαλα των Ελλήνων τα ιερά! Η 28η Οκτωβρίου μεγάλη στιγμή της Ιστορίας μας. Ξένοι και έλληνες έγραφαν τότε:
"Σήμερα το ελληνικό έθνος δεν υπερασπίζεται μόνο το πατρογονικό έδαφος, αλλά και τα μεγάλα ιδανικά, που οι πρόγονοί του άφησαν κληρονομιά στην ανθρωπότητα..."
Από τότε που έκραξε η σειρήνα του πολέμου, το πρωινό της 28ης Οκτωβρίου 1940, η χώρα στάθηκε ορθή! Η Ελλάδα άνοιξε το δρόμο στον άνθρωπο, ανέβαινε σταθερά τους αναβαθμούς της θυσίας.
"Όσοι έπεφταν εκεί, ξανάβγαιναν στο φως!"
...
Σήμερα παιδιά, σήμερα Έλληνες, "μ' ένα στόμα τραγουδήστε το τραγούδι της ειρήνης και της νίκης" προτρέπει ο ποιητής.
Υμνήστε την υπέρμαχο Στρατηγό, την Παναγία μας, που για αμοιβή στην πίστη και την λεβεντιά τους εχάρισε τη νίκη.
...
Ωστόσο, οι αγώνες για την ελευθερία δεν σταματούν ποτέ.