Την Κυριακή 16 Νοεμβρίου στις 3:00 μ.μ. τα μέλη της ενοριακής μεταλυκειακής σύναξης φοιτητριών- αποφοίτων με πολύ κέφι και χαρά ξεκινήσαμε για το μοναστήρι της Παναγίας Ελεούσας που βρίσκεται πλησίον του χωριού Πιτίτσα Αχαίας.
Εκεί μας υποδέχθηκαν με πολύ αγάπη οι μοναχές, περιηγηθήκαμε στους χώρους της μονής, ανεβήκαμε στο ύψωμα με το εκκλησάκι των Αγίων Κων/νου και Ελένης και μας έδωσαν την μεγάλη ευλογία να προσκυνήσουμε Ιερά Λείψανα Αγίων όπως επίσης την χαριτόβρυτη Τιμία Ζώνη της Παναγίας μας της οποίας μικρό τεμάχιο φυλάσσεται εκεί ως πολυτίμητος θησαυρός.
Παράλληλα η Παναγία μας, φρόντισε να ακούσουμε λόγια ενίσχυσης πνευματικής από τον ηγούμενο της Ιεράς μονής Κουδουμά Κρήτης, γέροντα Μακάριο ο οποίος εκείνη την ώρα κατά σύμπωση επισκέφθηκε το μοναστήρι ενώ ήταν διερχόμενος.
Στη συνέχεια ο π. Χρυσόστομος που μας συνόδευε τέλεσε την Ιερά Παράκληση προς την Θεοτόκο και επικαλεστήκαμε την προστασία και την μητρική της σκέπη.
Στο αρχονταρίκι πήραμε τον καφέ και το ωραίο νηστήσιμο κέρασμα και μιλήσαμε για την πρόνοια του Θεού στη ζωή μας.
Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν πολύ επιστηρικτική και ωφέλιμη για την ζωή μας.
Όταν μπήκαμε στο λεωφορείο για την επιστροφή βλέποντας το φωταγωγημένο μοναστήρι της Παναγίας μας αισθανθήκαμε ότι κάπως έτσι είναι αυτές οι πνευματικές οάσεις μέσα στο σκότος το πηκτό του σύγχρονου κόσμου: φάρος, ενίσχυση, ελπίδα.
Η επιστροφή ευχάριστη. Διαγωνισμοί, τραγούδια γέλιο, χαρά.
Ο Χριστός μας για άλλη μια φορά γέμισε με τη χάρη Του τις καρδιές μας!
Εκεί μας υποδέχθηκαν με πολύ αγάπη οι μοναχές, περιηγηθήκαμε στους χώρους της μονής, ανεβήκαμε στο ύψωμα με το εκκλησάκι των Αγίων Κων/νου και Ελένης και μας έδωσαν την μεγάλη ευλογία να προσκυνήσουμε Ιερά Λείψανα Αγίων όπως επίσης την χαριτόβρυτη Τιμία Ζώνη της Παναγίας μας της οποίας μικρό τεμάχιο φυλάσσεται εκεί ως πολυτίμητος θησαυρός.
Παράλληλα η Παναγία μας, φρόντισε να ακούσουμε λόγια ενίσχυσης πνευματικής από τον ηγούμενο της Ιεράς μονής Κουδουμά Κρήτης, γέροντα Μακάριο ο οποίος εκείνη την ώρα κατά σύμπωση επισκέφθηκε το μοναστήρι ενώ ήταν διερχόμενος.
Στη συνέχεια ο π. Χρυσόστομος που μας συνόδευε τέλεσε την Ιερά Παράκληση προς την Θεοτόκο και επικαλεστήκαμε την προστασία και την μητρική της σκέπη.
Στο αρχονταρίκι πήραμε τον καφέ και το ωραίο νηστήσιμο κέρασμα και μιλήσαμε για την πρόνοια του Θεού στη ζωή μας.
Η συζήτηση που ακολούθησε ήταν πολύ επιστηρικτική και ωφέλιμη για την ζωή μας.
Όταν μπήκαμε στο λεωφορείο για την επιστροφή βλέποντας το φωταγωγημένο μοναστήρι της Παναγίας μας αισθανθήκαμε ότι κάπως έτσι είναι αυτές οι πνευματικές οάσεις μέσα στο σκότος το πηκτό του σύγχρονου κόσμου: φάρος, ενίσχυση, ελπίδα.
Η επιστροφή ευχάριστη. Διαγωνισμοί, τραγούδια γέλιο, χαρά.
Ο Χριστός μας για άλλη μια φορά γέμισε με τη χάρη Του τις καρδιές μας!