Σώπα ευλογημένε, είναι ο Χριστός και μας δοκιμαζει.

*Οι Άγιοι με το παράδειγμά τους και το βίωμα τους μας δείχνουν τον δρόμο που πρέπει να ακολουθούμε όλοι. Τον δρόμο του Ευαγγελίου, αυτόν δηλαδή που μας δίδαξε ο Κύριος. Στο πρόσωπο του ελαχίστου συνανθρώπου μας να βλέπουμε τον ίδιο τον Χριστό..

~ Ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς πήγαινε για αγιασμό ή Ευχέλαιο σε σπίτια χριστιανών. Κάποια φορά βρέθηκε στο Κολωνάκι (με τον Παπαδιαμάντη που του έκανε τον ψάλτη) τον είχανε μάθει οι Κολωνακιώτες που ήταν ευλαβής και τον καλούσανε. Και κατεβαίνει από ένα αρχοντικό σπίτι -οι ζητιάνοι μεταξύ τους το λέγανε:

«Πού πάει ο παπάς; Πάει εκεί. Πάμε και μεις».

Και ήτανε στην ουρά, μπήκε λοιπόν ένας ζητιάνος που ήταν πιο τσίφτης και πηγαίνει κούτσα -κούτσα και του λέει, παπά δώσε μου. Και ότι είχε στη τσέπη του ο Άγιος τα έβγαλε και τα έδωσε. Ήτανε δίπλα του ο Παπαδιαμάντης και του λέει,

– Παπά πρόσεξέ τον, γιατί αυτόν τον βλέπω στην πιάτσα.

– Ναι, ναι, ναι, δεν πειράζει, δεν πειράζει.

Και περπατώντας το τετράγωνο, αυτός κάνει το γύρο του τετραγώνου από την πολυκατοικία την επόμενη και πάει στο δεύτερο στενό, και κουτσαίνει πάλι και ξαναπάει μπροστά στον Άγιο. Και ξαναβγάζει από την άλλη τσέπη ο παπάς και τα δίνει. Θύμωσε ο Παπαδιαμάντης και του λέει,

– Παπά !!

– Ναι, ναι, το έχω υπόψη μου, το έχω υπόψη μου.

Στην τρίτη φορά κάνει το ίδιο. Εκεί, τα ‘χασε, έχασε τον έλεγχο ο Παπαδιαμάντης και του λέει,

– Καλά δεν βλέπεις βρε παπά μου; Σήκωσε το κεφάλι σου να τον δεις. Αφού είναι ο ίδιος, φοράει τα ίδια ρούχα, τα ίδια σκέρτσα κάνει.

Και λέει,

– Σώπα ευλογημένε, είναι ο Χριστός και μας δοκιμάζει.

Ο Χριστός, ο Κύριος όλων, το είπε ξεκάθαρα: «Ο,τι κάνατε σε έναν από τους ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα» (Ματθ. 25, 40). Είναι αψευδής ο λογος του Θεου.
Πηγη:simeiakairwn.wordpress

Φίλος πραγματικός είναι ...

Φίλος πραγματικός είναι εκείνος που, στον καιρό του πειρασμού, υποφέρει μαζί με τον συνάνθρωπο του τις θλίψεις, τις δοκιμασίες και τις συμφορές που ήρθανε σε Εκείνον, σαν να ήτανε δικές του, χωρίς να ταραχτεί.

~Όσιος Μάξιμος ο ομολογητής

 

Θεραπεία ψυχής...!!!!

Τήν ὥρα πού τά λές στόν ἐξομολόγο» δίδασκε ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος:

«ἔρχεται ἡ Θεία Χάρη καί σέ ἀπαλλάσει ἀπ΄ὅλα τά ἄσχημα βιώματα καί τίς πληγές καί τά ψυχικά τραύματα καί τίς ἐνοχές, διότι, τήν ὥρα πού τά λές, ὁ ἐξομολόγος εὔχεται θερμά στόν Κύριο γιά τήν ἀπαλλαγή σου».
Ὑπάρχουν καταστάσεις, πού ζεῖ ὁ ἄνθρωπος ἤ «συμπεριφορές»
στίς ὁποῖες ὑποδουλώνεται, καί οἱ ὁποῖες ὁφείλονται σέ τραύματα τῆς ἐμβρυϊκῆς ἤ παιδικῆς του ἡλικίας.

«Ὁ κάθε ἄνθρωπος ἔχει πάρει μέσα του καί τά βιώματα τῶν γονέων του καί εἰδικά τῆς μητέρας.
Ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ, πού «ἀκτινοβολεῖται» ἀπό τόν πνευματικό, στήν διάρκεια μιᾶς Γενικῆς Ἐξομολόγησης, ἐπουλώνει αὐτές τίς ἀνοιχτές αἱμορροοῦσες πληγές.

«Ἡ Θεία Ψυχανάλυση», ὅπως ἀποκαλοῦσε ὁ ὅσιος Γέροντας, τήν ἀνωτέρω διαδικασία τῆς Γενικῆς ἐξομολόγησης, εἶναι αὐτή, πού ὁδηγεῖ στήν ἀληθινή ψυχοθεραπεία.
Ἐξωτερικά ἡ Γενική Ἐξομολόγηση, ὅπως τήν περιγράφει ὁ Γέροντας, μοιάζει μέ τήν ψυχανάλυση.

Στήν πραγματικότητα εἶναι κάτι πάρα πολύ ἀνώτερο καί ἀποτελεσματικότερο.

Στήν «κοσμική ψυχανάλυση» γίνεται μία ἀναμόχλευση τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου, χωρίς ὅμως δυνατότητα θεραπείας.
Εἶναι μία «ἀτέλειωτη κουβέντα» πού δέν ὁδηγεῖ πουθενά, ἀλλά ἀντίθετα μπορεῖ καί νά βλάψει.

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Στο τέλος όλων αυτών ο ΘΕΟΣ θα βοηθήσει την Ελλάδα, μάλιστα θα φτάσουν τα έθνη να λένε μα τόσο πολύ ο Θεός αγαπάει την Ελλάδα και την βοηθάει;
Βέβαια αυτή η βοήθεια του Θεού δεν είναι επειδή το αξίζουμε και για την αρετή μας αλλά για τα αίματα που έχυσαν οι πρόγονοί μας και περισσότερο οι ψυχές των Αγίων και της μάνας μας της Παναγίας …
ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ

Ο Όσιος Παίσιος για την χήρα που φιλοξένησε τον Προφήτη Ηλία

Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»

Εἴμαστε παιδιά τοῦ Θεοῦ και εἶναι καθῆκον μας να κάνουμε το καλό, γιατί ὁ Θεός εἶναι ὅλος ἀγάπη. Εἶδες ἡ χήρα πού φιλοξένησε τον προφήτη Ἠλία; Εἰδωλολάτρης ἦταν, ἀλλά τί ἀγάπη εἶχε μέσα της! Ὅταν ὁ Προφήτης πῆγε και τῆς ζήτησε ψωμί, τοῦ εἶπε: «Ἔχουμε λίγο λάδι καὶ ἀλεύρι· αὐτό θὰ φάω με τα παιδιά μου καὶ μετά θα πεθάνουμε». Δεν τοῦ εἶπε: «Δεν ἔχουμε να σοῦ δώσουμε». Και ὅταν ὁ Προφήτης, για να δοκιμάσει την προαίρεσή της, τῆς εἶπε να φτιάξη ψωμὶ πρῶτα για ἐκεῖνον και μετά για τα παιδιά της, ἡ καημένη ἀμέσως τοῦ ἒφτιαξε.
Ἂν δεν εἶχε μέσα της ἀγάπη, θα ἔβαζε λογισμούς. «Δεν φτάνει που τοῦ λέω ὅτι ἔχουμε λίγο, θα ἔλεγε, ζητάει να φτιάξω πρῶτα για ἐκεῖνον!».
Φάνηκε ἡ προαίρεσή της, για νὰαἔχουμε ἐμεῖς παραδείγματα. Ἀλλά ἐμεῖς διαβάζουμε...Ἁγία Γραφή, διαβάζουμε τόσα και τόσα, και τί κάνουμε;

Θυμᾶμαι, και στο Σινά τα Βεδουϊνάκια που δεν ἤξεραν τίποτε ἀπό το Εὐαγγέλιο, ἂν τους ἔδινες κάτι, ἀκόμα και πολύ λίγο να ἦταν, θα το μοιράζονταν μεταξύ τους και θὰ ἔπαιρναν ὅλα ἀπό λίγο. Και ἂν για το τελευταῖο δεν ἔμενε τίποτε, θα τοῦ ἔδιναν τα ἄλλα ἀπό το δικό τους.

Ὅλα αὐτά να τα παίρνετε σαν παράδειγμα και να ἐξετάζετε τον ἑαυτό σας, για να βλέπετε ποῦ βρίσκεσθε. Ἂν ἐργάζεται ἔτσι κανείς, ὠφελεῖται ὄχι μόνον ἀπό τους Ἁγίους καὶ ἀπό τους ἀγωνιστές, ἀλλά ἀπό ὅλους τούς ἀνθρώπους. Σκέφτεται: «Αὐτὸ το φιλότιμο το ἔχω ἐγώ; Πῶς θα κριθῶ;» Γιατί ὁ καθένας μας μόνος του θὰ κριθῆ ἀπό τον καλύτερό του.
Ἀξία ἔχει νὰ δίνουμε ἀπὸ το ὑστέρημά μας, εἴτε πρόκειται για κάτι πνευματικό εἴτε για κάτι ὑλικό. Ἔχω, ἂς ὑποθέσουμε, τρία μαξιλάρια. Ἂν δώσω τὸ ἕνα πού μοῦ περισσεύει, δεν ἔχει ἀξία. Ἐνῶ, ἂν δώσω αὐτό που χρησιμοποιῶ γιὰ προσκέφαλο, αὐτό ἔχει ἀξία, γιατί ἔχει θυσία. Γι’ αὐτό καὶ ὁ Χριστός εἶπε γιὰ την χήρα: «Ἡ χήρα ἡ πτωχή αὔτη πλεῖον πάντων ἔβαλεν…»

Ἀπό το βιβλίο: «Πάθη και Ἀρετές», Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Ε΄,

ἔκδοσις Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης

πηγή