«Έφεγγε ορθάνοιχτη αγκαλιά .
Εύφραινε τα σωθικά
ευωδιαστό λιβανωτό
η είσοδος της.
Φωνή παλλόμενη
μες'τών ψαλμών την ιαχή
του Παντοκράτορα η μορφή.
Από τα συναξάρια
γλύστρούσαν με τάξη
οι άγιοι βουβοί ειρηνικοί ,
μύστες της μέλλουσας ζωής .
Προσκαρτερούσαν
σιωπηλά και αυτοί .
Η Μάνα άστραφτε
επάνω στο θρονί .
Βασίλισσα των Ουρανών.
Παντάνασσα των ταπεινών .
Το βλέμμα Της
ταξίδι στο άπειρο .
Στο τώρα, στο παρόν.
Στο χθες, στο παρελθόν .
Στης προφητείας τα μελλούμενα .
Βλέμμα μετέωρο .
Να αγκαλιάζει σιωπηλά
του κόσμου
όλου τα κρίματα
Των ικετών βοήθεια.
Με τ'άγια χέρια ανοιχτά
αρχόντισσα της προσφυγιάς.
Μια αγκαλιά ουρανός ,
ανάπαυση για τα παιδιά ,
μαύρα, κίτρινα ,λευκά .
Εμβρυακή στιγμή,
Δοξαστική,
κυοφορία
Του Άχρονου σε
ώρα χρονική .
Φωτός παρηγοριά,
η γέννηση ξανά,
μες την ανθρώπινη καρδιά .
Της Βηθλεέμ το βρέφος
των πάντων βασιλιάς».
Φωτ.: Από την προσκυνηματική εκδρομή μας στην Αγία Γη (Ιούλιος 2019)
