Στις 11 Ιουλίου μνήμη της Αγίας
Ευφημίας ο Όσιος Παισιος κοινώνησε για τελευταία φορά. Με πολύ κόπο γονάτισε
επάνω στο κρεβάτι έκανε τον σταυρό του και με τρεμάμενα χείλη είπε:
"Μνησθητι μου Κύριε όταν ελθης εν τη βασιλεια σου".
Έπειτα οι αδελφές του έφεραν την εικόνα της Αγίας Ευφημιας και τον δίσκο με το κόλλυβο της."Ακροις δακτύλοις"πήρε δύο κόκκους ως ευλογία και ασπάσθηκε την εικόνα της Αγίας. Βλέποντας ότι δεν ήταν στολισμένη παρατήρησε:
-Ούτε ένα λουλούδι δεν της βάλατε;
Κατά το μεσημέρι ήρθε στο ησυχαστήριο ο αρχιεπίσκοπος Σιναίου Δαμιανός και ο Γεροντας ζήτησε να του διαβάσει την ευχή "εις ψυχορραγούντα".Ακόμη τον παρακάλεσε να τον μνημονεύει.
-Να με μνημονεύεις του είπε, γιατί πολλοί άλλοι θα με εγκαταλείψουν· θα νομίζουν ότι δήθεν δεν έχω ανάγκη.
Η τελευταία εκείνη νύχτα ήταν μαρτυρική. Ακόμη και τα πιο ισχυρά παυσίπονα δεν τον έπιαναν.
-Πονάω, πονάω πολύ, ελεγε σιγανά και κοίταζε συνέχεια την εικόνα της Παναγίας. Το δεξί του χέρι σχημάτιζε κάπου κάπου το σημείο του σταυρού ενώ το αριστερό εκινείτο σαν να έκανε κομποσχοίνι. Πότε πότε άνοιγε τα χέρια του σε προσευχή. Κάποια στιγμή είπε:
-Μαρτύριο!
Η γερόντισσα που βρισκόταν δίπλα του δεν άκουσε και τον ρώτησε τι είπε. Το επανέλαβε τρεις φορές.
-Μαρτύριο, μαρτύριο, μαρτύριο.
Κάθιδρος ασθμαίνων και δάκρυρροων έτρεχε το τελευταίο στάδιο για να φτάσει στο τέρμα και να λάβει "τον της νίκης στέφανον".Ο "αγγελικως επι της γης πολιτευσαμενος" έσπευδε δια μαρτυρίου να πετάξει προς τα ουράνια σκηνωματα.
Στις εννιάμιση η ώρα το πρωί όλες οι αδελφές πέρασαν να πάρουν για τελευταία φορά την ευχή του. Ήταν προσηλωμένος στην εικόνα της Παναγίας και δεν μιλούσε. Ο πόνος ήταν ζωγραφισμένος στο πρόσωπο του,ανέπνεε με πολύ δυσκολία ενώ η πίεση του σιγά-σιγά έπεφτε. Όλα έδειχναν ότι έφτανε το τέλος. Ο αναστημένος πνευματικά πατήρ Παΐσιος βρισκόταν στο κατώφλι προς την αιώνια μακαριότητα. Σε μια στιγμή,ο Όσιος πήρε τρεις σύντομες εισπνοές και έσβησε όπως σβήνει το καντηλάκι όταν τελειώνει το λάδι του. Έγειρε ήσυχα το κεφάλι του στο πλάι,ενώ η αγιασμένη του ψυχή είχε πετάξει στην αληθινή πατρίδα του, τον Ουρανό.Ηταν 11 η ωρα το πρωί της 12ης Ιουλίου του 1994..........
"Μνησθητι μου Κύριε όταν ελθης εν τη βασιλεια σου".
Έπειτα οι αδελφές του έφεραν την εικόνα της Αγίας Ευφημιας και τον δίσκο με το κόλλυβο της."Ακροις δακτύλοις"πήρε δύο κόκκους ως ευλογία και ασπάσθηκε την εικόνα της Αγίας. Βλέποντας ότι δεν ήταν στολισμένη παρατήρησε:
-Ούτε ένα λουλούδι δεν της βάλατε;
Κατά το μεσημέρι ήρθε στο ησυχαστήριο ο αρχιεπίσκοπος Σιναίου Δαμιανός και ο Γεροντας ζήτησε να του διαβάσει την ευχή "εις ψυχορραγούντα".Ακόμη τον παρακάλεσε να τον μνημονεύει.
-Να με μνημονεύεις του είπε, γιατί πολλοί άλλοι θα με εγκαταλείψουν· θα νομίζουν ότι δήθεν δεν έχω ανάγκη.
Η τελευταία εκείνη νύχτα ήταν μαρτυρική. Ακόμη και τα πιο ισχυρά παυσίπονα δεν τον έπιαναν.
-Πονάω, πονάω πολύ, ελεγε σιγανά και κοίταζε συνέχεια την εικόνα της Παναγίας. Το δεξί του χέρι σχημάτιζε κάπου κάπου το σημείο του σταυρού ενώ το αριστερό εκινείτο σαν να έκανε κομποσχοίνι. Πότε πότε άνοιγε τα χέρια του σε προσευχή. Κάποια στιγμή είπε:
-Μαρτύριο!
Η γερόντισσα που βρισκόταν δίπλα του δεν άκουσε και τον ρώτησε τι είπε. Το επανέλαβε τρεις φορές.
-Μαρτύριο, μαρτύριο, μαρτύριο.
Κάθιδρος ασθμαίνων και δάκρυρροων έτρεχε το τελευταίο στάδιο για να φτάσει στο τέρμα και να λάβει "τον της νίκης στέφανον".Ο "αγγελικως επι της γης πολιτευσαμενος" έσπευδε δια μαρτυρίου να πετάξει προς τα ουράνια σκηνωματα.
Στις εννιάμιση η ώρα το πρωί όλες οι αδελφές πέρασαν να πάρουν για τελευταία φορά την ευχή του. Ήταν προσηλωμένος στην εικόνα της Παναγίας και δεν μιλούσε. Ο πόνος ήταν ζωγραφισμένος στο πρόσωπο του,ανέπνεε με πολύ δυσκολία ενώ η πίεση του σιγά-σιγά έπεφτε. Όλα έδειχναν ότι έφτανε το τέλος. Ο αναστημένος πνευματικά πατήρ Παΐσιος βρισκόταν στο κατώφλι προς την αιώνια μακαριότητα. Σε μια στιγμή,ο Όσιος πήρε τρεις σύντομες εισπνοές και έσβησε όπως σβήνει το καντηλάκι όταν τελειώνει το λάδι του. Έγειρε ήσυχα το κεφάλι του στο πλάι,ενώ η αγιασμένη του ψυχή είχε πετάξει στην αληθινή πατρίδα του, τον Ουρανό.Ηταν 11 η ωρα το πρωί της 12ης Ιουλίου του 1994..........
Απόσπασμα από το βιβλίο
Ο Αγιος Παισιος ο Αγιορείτης
Ιερόν Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής Ιωαννης ο Θεολόγος Έκδοση 2015
Ο Αγιος Παισιος ο Αγιορείτης
Ιερόν Ησυχαστήριον Ευαγγελιστής Ιωαννης ο Θεολόγος Έκδοση 2015
