"Μη φοβάσαι το θάνατο μα την αρρώστια πριν από το θάνατο" διακηρύττεις. Έτσι λένε και πολλοί άλλοι. Οι άριστοι όμως των Χριστιανών δεν έλεγαν αυτό, αλλά παραδίδονταν στο θέλημα του Θεού, επειδή γνώριζαν ότι η ασθένεια δίνεται για την κάθαρση της ψυχής.Όποιος αγαπά την καθαρότητα μπορεί να μισήσει το νερό; Ο Δημιουργός μας, επιτρέπει τους σωματικούς πόνους πριν από το θάνατο, σαν άλλα παγωμένα ή καυτά ρεύματα νερού τα οποία καθαρίζουν τις ψυχές μας.
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε γιατί δεν επιθυμούμε έναν αιφνίδιο και ανώδυνο θάνατο; Ακόμα και ο δίκαιος Αβραάμ, υπέφερε πριν πεθάνει: "και εκλείπων απέθανεν Αβραάμ εν γήρα καλώ (Γεν. 25,8)" Και ο πράος Ιακώβ, πλάγιαζε άρρωστος στο στρώμα πριν αποχωριστεί αυτό τον κόσμο. Το ίδιο και ο μεταμελημένος βασιλιάς Δαβίδ.
Όταν, λοιπόν, πέθαναν εν ασθενεία εκείνοι που με το Θεό συνομιλούσαν, τότε τι απομένει για τους μεγάλους αμαρτωλούς; Σκέψου, ότι κάθε μέρα του Θεού πεθαίνουν χιλιάδες και χιλιάδες γέροι και γριές, γυναίκες και ανίσχυρα παιδιά. Με μικρές εξαιρέσεις, όλοι αυτοί είναι ασθενείς και μέσα στην αρρώστια αποχωρίζονται από τούτη τη ζωή. Γιατί λοιπόν εσύ να φοβάσαι από τη μικρή εκείνη ταλαιπωρία πριν το θάνατο, την οποία δεν φοβήθηκαν αδύναμοι γέροντες και αβοήθητα παιδιά;
Όταν, λοιπόν, πέθαναν εν ασθενεία εκείνοι που με το Θεό συνομιλούσαν, τότε τι απομένει για τους μεγάλους αμαρτωλούς; Σκέψου, ότι κάθε μέρα του Θεού πεθαίνουν χιλιάδες και χιλιάδες γέροι και γριές, γυναίκες και ανίσχυρα παιδιά. Με μικρές εξαιρέσεις, όλοι αυτοί είναι ασθενείς και μέσα στην αρρώστια αποχωρίζονται από τούτη τη ζωή. Γιατί λοιπόν εσύ να φοβάσαι από τη μικρή εκείνη ταλαιπωρία πριν το θάνατο, την οποία δεν φοβήθηκαν αδύναμοι γέροντες και αβοήθητα παιδιά;
Ένας από τους αγίους άνδρες παρακαλούσε συνεχώς το Θεό να του στείλει ασθένεια πριν από το θάνατο, για να μην τον βρει ο θάνατος δίχως προειδοποίηση και να μην πεθάνει δίχως συγχώρηση. Για να μην αφήσει τούτο τον κόσμο πριν εξαλείψει από μέσα του με την πικρία του πόνου, κάθε ανάμνηση των ευτελών απολαύσεων. Γιατί είναι γραμμένο στη Γραφή: "ον αγαπά Κύριος παιδεύει, μαστιγοί δε πάντα υιόν ον παραδέχεται (Εβρ. 12,6)".
Γι΄ αυτό, μη ζηλεύεις αυτούς που φεύγουν δίχως πόνους και βάσανα από τούτη τη ζωή. Θυμήσου τα πάθη του Σωτήρος πριν το θάνατο, θυμήσου τα βάσανα και την ταλαιπωρία των Αποστόλων, των Προφητών και των Μαρτύρων. Θυμήσου, ακόμα, τους τόσους ελάχιστους και άσημους ανθρώπους που καθημερινά πεθαίνουν κατά χιλιάδες στα νοσοκομεία, θυμήσου τους και διώξε κάθε φόβο για την επιθανάτια ασθένεια. Περίμενέ την με υπομονή και όταν έρθει, δέξου την σαν δοσμένη από τον ?Θεό.
Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς επιστολές
