Μέσα στὸ πνεῦμα τῆς κατανύξεως καὶ τῆς ἱερᾶς πνευματικῆς ἐξάρσεως κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως καὶ τῆς εἰς οὐρανοὺς μεταστάσεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἔρχεται ἐκείνη ἡ μεγάλη μας Μάνα, μὲ μιά ἀκόμα θαυμαστὴ ἐπέμβασή Της, νὰ μᾶς βεβαιώσῃ ὅτι ζεῖ Κύριος ὁ Θεὸς καὶ ὅτι αὐτὸς ὁ τόπος οὐδέποτε ἔπαψε νὰ τελῇ ὑπὸ τὴν μητρική Της προστασία.
Στὸ ἄκουσμα τῆς ἀνακοίνωσης ὅτι ἀπελευθερώθηκαν οἱ Ἕλληνες Ἀξιωματικοὶ ποὺ ἐκρατοῦντο ἂπό τούς Τούρκους στὶς φυλακὲς ὑψίστης ἀσφαλείας τῆς Ἀδριανουπόλεως, ράγισαν οἱ καρδιὲς ὅλων τῶν Ἑλλήνων καὶ ἕνα ἁπλὸ, πλήν ὃμως, βαθύ και οὐσιαστικό ἐρώτημα ἐξῆλθε ἀπό τά χείλη ὃλων.
Γιατί ἄραγε δὲν εὐδόκησε ὁ Κύριος, τόσο καιρό, οἱ ἀδίκως κρατούμενοι νὰ εἶχαν ἀπελευθερωθῇ, ἢ γιατί δὲν ἀπελευθερώθηκαν μετά τὴν ἑορτὴ τῆς Παναγίας; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ὅτι ἔπρεπε νὰ φανῇ ἡ μεγάλη ἀγάπη τῆς Παναγίας μας πρὸς τὴν Πατρίδα μας, κατὰ τέτοιο τρόπο, ὥστε ὁποιοσδήποτε ἄπιστος ἢ ὀλιγόπιστος νὰ γίνῃ βεβαιόπιστος περὶ τῆς θαυμαστῆς προστασίας τῆς Θεομήτορος.
Αὐτὰ ἀνέφερε στὸ κήρυγμά του στὴν μεγάλη καὶ λαμπρὰ πανήγυρη τῆς Γηροκομήτισσας τῶν Πατρῶν , ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ἐνώπιον χιλιάδων Πατρέων προσκυνητῶν καὶ πλήθους ἄλλων προσκυνητῶν ποὺ ἔφθασαν ἀπὸ ἄλλα μέρη γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὸ θαυματουργὸ εἰκόνισμα τῆς Παναγιᾶς στὴν Πάτρα.