Η προσευχή είναι ένα κτίριο, που συνήθως αφήνουμε τη μια πλευρά του μισοχτισμένη. Είναι η πλευρά της ευχαριστίας. Φροντίζουμε να είναι πλήρεις οι άλλες πλευρές των αιτημάτων μας, αλλά ξεχνάμε την πλευρά των ευχαριστιών που οφείλουμε στο Θεό για όσα καλά -γνωστά ή άγνωστα σε μας- πήραμε από την αγαθότητά Του.
Ας πάρουμε λοιπόν τις πέτρες της καλής μνήμης και το μυστρί της ευγνωμοσύνης και ας συμπληρώσουμε τον τοίχο της Ευχαριστίας "Υπέρ των φανερών και αφανών ευεργεσιών" που δεχθήκαμε από το Θεό.
