Λόγος για την Κυριακή του Σπορέως .

 

Αγωγός θείας χάριτος

Στην Παραβολή του σπορέως, καθώς ο γεωργός έσπερνε σπόρους στο χωράφι του, άλλοι σπόροι έπεσαν κοντά στο δρόμο του χωραφιού, καταπατήθηκαν από τους διαβάτες και τους κατέφαγαν τα πουλιά του ουρανού. Άλλοι έπεσαν σε πετρώδες έδαφος, και αφού φύτρωσαν, ξεραθήκαν, επειδή δεν είχαν υγρασία. Άλλοι πάλι σπόροι έπεσαν σε έδαφος γεμάτο από σπόρους αγκαθιών, και όταν βλάστησαν, τους έπνιξαν τα αγκάθια τελείως. Και άλλοι σπόροι έπεσαν στην εύφορη γη και έκαναν καρπό εκατό φορές περισσότερο.

Οι μαθητές μόλις ακούσαν την παραβολή αυτή, παρακάλεσαν τον Κύριο να τους την εξηγήσει. Και ο Κύριος είπε: Ο σπόρος συμβολίζει το λόγο του Θεού.

Γιατί όμως ο Κύριος παρομοιάζει τον λόγο του με σπόρο; Διότι, όπως ο σπόρος κρύβει μέσα του πολλές μυστικές δυνάμεις και μέσα στο χώμα φέρνει ζωή, έτσι και ο λόγος του Θεού, όταν πέσει στις καρδιές μας, έχει τη δύναμη να επιτελεί μέσα μας μία εσωτερική μεταμόρφωση και να μας μεταγγίζει ζωή. Διότι ο λόγος του Θεού είναι φορτισμένος με ζωή, με θεία χάρη. Είναι αγωγός θείας χάριτος. Σε κάθε λόγο του Θεού υπάρχει χάρη αγιότητας, η οποία πέφτει σιγά-σιγά, σταγόνα-σταγόνα, στην ψυχή μας. Δημιουργεί μέσα μας μια εσωτερική μεταρσίωση. Αθόρυβη και αθέατη στην αρχή. Πολύ γρήγορα όμως αρχίζει και γίνεται φανερή. Κάθε λόγος του Χριστού καθώς εισέρχεται στην ψυχή μας, χύνει άπλετο φως στο σκοτάδι. Και σιγά-σιγά καθαρίζει κάθε ρύπο και αμαρτία. Δημιουργεί μέσα μας νέα ζωή. Νέα φρονήματα τώρα, νέοι πόθοι, νέα ενδιαφέροντα. Από αλλά ελκύεται πλέον η καρδιά μας και αλλιώς βλέπουμε και κρίνουμε τα πάντα γύρω μας. Αποκτά ανώτερη ποιότητα ο εσωτερικός μας κόσμος, και σιγά-σιγά συντελείται ο αγιασμός μας.

Καρδιές άκαρπες

Ο Κύριος στη συνέχεια ερμηνεύει τα διάφορα μέρη του χωραφιού της παραβολής. Το έδαφος κοντά στο δρόμο, λέει, συμβολίζει εκείνους τους ανθρώπους που ακούν απλώς και μόνο το λόγο, αλλά έπειτα αφήνουν τον διάβολο να έλθει μέσα τους και να αφαίρεση το θειο λόγο από τις καρδιές τους. Το πετρώδες έδαφος συμβολίζει εκείνους οι οποίοι δέχονται με χαρά και ενθουσιασμό το θειο λόγο· δεν έχουν όμως βαθιές ρίζες, και γι’ αυτό όταν έλθει καιρός πειρασμού ή διωγμού, απομακρύνονται από την πίστη. Και η γη με τα αγκάθια δηλώνει εκείνους που ακούσαν το λόγο του Θεού και αρχίζουν με κάποια προθυμία να βαδίζουν στο δρόμο της πίστεως. Πνίγονται όμως από τις αγωνιώδεις φροντίδες για να αποκτήσουν πλούτη, και από τις απολαύσεις της σαρκικής ζωής, και έτσι δεν δίνουν καρπό. Υπάρχουν όμως και οι καρδιές που μοιάζουν με γη αγαθή και εύφορη. Είναι οι άνθρωποι εκείνοι που με καλοπροαίρετη καρδιά ακούσαν και κατανόησαν το θείο λόγο και τον κρατούν σφικτά μέσα τους, και καρποφορούν τις αρετές δείχνοντας υπομονή στους πειρασμούς που συναντούν στην άσκηση της πνευματικής ζωής.

Από την εξήγηση αυτή της παραβολής βλέπει κανείς τρεις κατηγορίες ανθρώπων που δεν έχουν γόνιμο έδαφος στις ψυχές τους. Και οι τρεις αυτές κατηγορίες ανθρώπων κυριαρχούν ιδιαιτέρως σήμερα. Ενώ τόσο πλούσια ακούγεται στις μέρες μας στην πατρίδα μας ο λόγος του Θεού, τόσα κηρύγματα και ομιλίες και βιβλία και εκπομπές, πολλοί δεν έχουν διάθεση να τον ακούσουν. Οι περισσότεροι αδιαφορούν, πνίγονται στα προβλήματα της καθημερινότητας, έχουν άλλα ενδιαφέροντα, τι θα δείξει η τηλεόραση, τι θα γράψουν οι εφημερίδες, τι θα αγοράσουν, πώς θα διασκεδάσουν… Και δυστυχώς μεγαλώνουν πολλές γενιές στη χώρα μας ακατήχητες, αλειτούργητες, αδιάφορες. Άλλοι πάλι Χριστιανοί επαναπαύονται σ’ έναν θρησκευτικό τουρισμό. Αλλά δεν φθάνουν μόνον οι εκδρομές στα ιερά Προσκυνήματα. Εάν η καρδιά μας μείνει ακαλλιέργητη, θα χερσώσει, θα πετρώσει, θα γεμίσει αγκάθια, δεν θα καρποφορήσει.

Η μελέτη του θείου λόγου δεν είναι πάρεργο, ούτε είναι μόνο για τους θεολόγους και τους ιερείς. Είναι για όλους μας. Η Εκκλησία μας πάνω στην αγία Τράπεζα μας καλεί να γευτούμε δύο τροφές, την πνευματική τροφή του ιερού Ευαγγελίου και το Μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Και κάποιος ερμηνευτής ρωτά σχετικά: Εάν θεωρείτε αμάρτημα την περιφρόνηση του Μυστηρίου της θείας Μεταλήψεως, πώς θεωρείτε μικρότερο αμάρτημα την παραμέληση του λόγου του Θεού;

Πάμε στην Εκκλησία, ακούμε το ιερό Ευαγγέλιο και κάποιο κήρυγμα. Να το ακούμε με χαρά και όχι να δυσανασχετούμε επειδή θα αργήσει η θεία Λειτουργία. Μας μιλάει ο ίδιος ο Χριστός, σπείρει στις καρδιές μας το λόγο του. «Πρόσχωμεν»! λέει ο ιερέας. Αλλά και σε άλλες πνευματικές ευκαιρίες να μετέχουμε όπου σπείρεται ο λόγος του Θεού: σε ομιλίες, σε κύκλους μελέτης Αγίας Γραφής. Και στο σπίτι μας να μελετούμε καθημερινά την Καινή Διαθήκη. Να ποθούμε να ξεδιψούμε τις ψυχές μας στα δροσερά νάματα του θείου λόγου. Θα βρούμε χρόνο, εάν έχουμε διάθεση. Έτσι θα καλλιεργείται η καρδιά μας, θα παρηγορείται η ψυχή μας, θα αλλάζει η ζωή μας. Έτσι θα γεμίζουμε με ζωή και χάρη, με τη Χάρη του Θεού.

Περιοδικό “Ο Σωτήρ”

 

Πρόγραμμα Ενοριακών Συνάξεων 2020-21

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΠΑΡΑΛΙΑΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΝΟΡΙΑΚΩΝ ΣΥΝΑΞΕΩΝ  2020-2021

                          

 Α)  Για Μαθητές-τριες

 Κατηχητικά Σχολεία

 

 -Mαθητές Δημοτικού:                     Σάββατο  3.00-4.30 μ.μ     

 -Μαθήτριες Δημοτικού:                  Σάββατο  3.00-4.30 μ.μ.     

                                  

 -Μαθητές Γυμνασίου:                     Σάββατο  2.00-3.00 μ.μ.  

 -Μαθήτριες Γυμνασίου:                  Σάββατο  4.30-5.45 μ.μ.      

 

- Μαθητές Λυκείου :                        Σάββατο  2.00-3.00 μ.μ.   

-Μαθήτριες Λυκείου :                      Σάββατο  6.00-7.00 μ.μ.      

 

 

Β) Για Νέους-ες,  Μεταλυκειακούς, Φοιτητές-τριες

-Για νέους: μηνιαίες ενοριακές συνάξεις

-Για νέες:   κάθε Τετάρτη 7:30μ.μ.      (πληροφ. στο 6932211020)

  (στην άνω αίθουσα)

 

Γ) Για Ενήλικες                                   

Συνάξεις μελέτης Αγίας Γραφής        

  -Για τους κυρίους    κάθε   Τρίτη:                      6.00-7.00 μ.μ. 

  (στην άνω αίθουσα)

 -Για τις   κυρίες  κάθε   Δευτέρα:                         4.30-5.30 μ.μ.

 (στην κάτω αίθουσα)

-Για τις   κυρίες  κάθε   Πέμπτη:                          11.00-12.00 π.μ.

 (στην κάτω αίθουσα)

  -Για τις νέες κυρίες & νέες μητέρες

    κάθε Τετάρτη :                                                   5.45-6.45 μ.μ.   

 (στην άνω αίθουσα)                         

Μένουμε ασφαλείς κοντά στο Χριστό !!!

 

Ιερά Αγρυπνία Οκτωβρίου

 

Κάθε μήνα στον Ιερό Ναό μας τελείται Ι. Αγρυπνία και για τον μήνα Οκτώβριο προγραμματίστηκε Ι. Αγρυπνία  την Τετάρτη 7/10 επί τη εορτή της Οσίας Πελαγίας  και ώρα 9:30-12:30 τη νύκτα.

«Όταν πάρεις ευλογία από τον Γέροντα, μη φοβάσαι τίποτα»

 

 

«Είπε ο Γέροντας, είπε ο Θεός. Το στόμα του Γέροντος είναι το στόμα του Χριστού» έλεγε ο μακαριστός Γέροντας Εφραίμ ο Κατουνακιώτης. «Σου είπε ο Γέροντας Μη φοβάσαι; Μη φοβάσαι! Αν κάνεις διάκριση σ᾿ ο,τι σου λέει ο Γέροντας, δεν είσαι υποτακτικός, είσαι ελεγκτής του Γέροντος».

Ο παπα Εφραίμ συνέχιζε, ως εξής:

«Όση ευλάβεια έχετε, όση αυταπάρνηση έχετε, όση πίστη έχετε εις τον Γέροντά σας, τόσο και περισσότερο λαμβάνετε.

Εις τον κόσμο αποθνήσκοντας ένας πατέρας έχει μία περιουσία, ας υποθέσουμε τώρα, εκατό δραχμές. Αφήνει τέσσερα παιδιά. Στα τέσσερα παιδιά θα διανείμει είκοσι πέντε, είκοσι πέντε, και είκοσι πέντε. Όλοι θα πάρουν από είκοσι πέντε δραχμές. Η κληρονομία του πατρός των.

Στο πνευματικό δεν ισχύει αυτό, όχι. Ένας έχει πίστη, ευλάβεια αυταπάρνηση, σεβασμό στον Γέροντά του είκοσι βαθμούς, είκοσι βαθμούς θα πάρει πνευματική δύναμη. Ο άλλος έχει δύο, δύο θα πάρει· άλλος έχει ογδόντα, ογδόντα θα πάρει.

Αυτό το λέει και το Ευαγγέλιο. Ο Χριστός είπε: «Ο δεχόμενος υμάς εμέ δέχεται, και ο δεχόμενος εις όνομα μαθητού, μισθόν μαθητού λήψεται, ο δεχόμενος εις όνομα προφήτου, μισθόν προφήτου θα πάρει» (Ματθ. 10,41). Αυτό είναι το πνευματικό. Όση ευλάβεια έχεις εις τον Γέροντα…

Αυτή τη μετάνοια την οποία βάζεις εις τον Γέροντα, «ευλόγησον, Γέροντα», ξέρετε πόση δύναμη έχει; Δεν μπορείτε να την φαντασθείτε εσείς. Αυτός που την πέρασε, αυτός γνωρίζει.

Δεν έχεις ευλογία να πας ένα βήμα αν δεν πάρεις ευλογία απ᾿ τον Γέροντα. Όταν πάρεις ευλογία απ᾿ τον Γέροντα, μη φοβάσαι τίποτα. Βάλε μετάνοια, φίλησε το χέρι του Γέροντά σου και πήγαινε και γίνε αστροναύτης πάνω στη σελήνη· μη φοβάσαι, διότι σε σκεπάζει η ευχή, η υπακοή σε σκεπάζει».

«Να είσαι της Εκκλησίας αλλά όχι και τόσο πολύ..!»

 

"...και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου..."(Λουκ. 21,18)

Ο Κύριος μας λέγει την αλήθεια. Μια αλήθεια που πονά. Ποια είναι η αλήθεια αυτή; Η αλήθεια ότι πολλοί θα είναι αυτοί που όχι απλά θα μας κάνουν πέρα από την ζωή τους, όχι μόνο θα μας απαξιώσουν, όχι μόνο θα μας χλευάσουν, όχι μόνο θα αστειευτούν μαζί μας αλλά θα μας μισήσουν επειδή αγωνιζόμαστε να ζούμε θεάρεστα, χριστιανικά, σύμφωνα με τον νόμο του Θεού, σύμφωνα με τον Λόγο της Εκκλησίας, σύμφωνα με την παράδοση των Θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας.
Και όντως είναι γεγονός ότι πολλοί είναι αυτοί που θα αντιμετωπίσουν έναν άνθρωπο που μετανοεί και αλλάζει ριζικά την ζωή του ως άνθρωπο που έχασε τα λογικά του, ως άνθρωπο χαζό.
Πολλές φορές όμως δεν μένουν σ'αυτήν την απαξίωση, αλλά βλέπεις πλέον το μένος των ανθρώπων αυτών να βγαίνει προς τον άνθρωπο που πλέον δεν συμβιβάζεται με την αμαρτία.

  Υπάρχουν δυστυχώς άνθρωποι που ενώ πιστεύουν (έτσι υποστηρίζουν) στον Χριστό, εάν συναντήσουν κάποιον άνθρωπο ο οποίος αγωνίζεται βαθιά και γνήσια, ο οποίος προσπαθεί να ζει κάθε στιγμή του χριστιανικά και όχι κάποιες στιγμές της ζωής του, προσπαθούν να τον πείσουν ότι δεν χρειάζεται τόσο αγώνας, τόση προσπάθεια. Είναι αυτό που λέγεται συχνά :

"Να είσαι της Εκκλησίας αλλά όχι και τόσο πολύ...". 

Τι πάει να πει όμως αυτό; Μπορείς να είσαι της Εκκλησίας λίγο; 

Ή θα είσαι ή δεν θα είσαι. Ή θα είσαι του Χριστού ή δεν θα είσαι. Είναι σαν να λέμε "είμαι λίγο έγκυος...". Γίνεται;

 

 Ή θα είσαι ή δεν θα είσαι! Έτσι λοιπόν και εδώ. 

Ή θα είμαστε αδελφοί μου του Χριστού ή δεν θα είμαστε.
Ή θα αγωνιζόμαστε ή θα είμαστε μαλθακοί.

 Ή θα είμαστε γνήσια τέκνα του Θεού ή νόθα.

 

  Υπάρχει δυστυχώς αυτή η πλάνη -διότι περί πλάνης πρόκειται- ότι δεν χρειάζεται να πηγαίνεις κάθε Κυριακή στην Εκκλησία, ή δεν χρειάζεται συχνή εξομολόγηση, ή δεν χρειάζεται καθημερινή μελέτη του Θείου Λόγου (Αγία Γραφή ή κάποιο άλλο ψυχοφέλιμο βιβλίο), ή δεν χρειάζεται καθημερινή προσευχή (Χαιρετισμοί της Παναγίας, Απόδειπνο κ.α.). 

 Άλλο είναι να έχεις συναίσθηση της ανεπάρκειάς σου, δηλαδή να αναγνωρίζεις ότι χρειάζεται να τα κάνεις όλα αυτά αλλά δεν τα κάνεις επειδή είσαι αμελής και ράθυμος, αδιάφορος και κοσμικός και άλλο να αμνηστεύεις την νωθρότητα σου υποστηρίζοντας ότι δεν χρειάζονται. Και όχι μόνο αυτό, αλλά εάν γνωρίζεις κάποιον που τα κάνει, να τον απαξιώνεις και να προσπαθείς να τον πείσεις ότι
δεν χρειάζονται. Τότε γίνεσαι συνεργός του διαβόλου.

 Για να προοδεύσεις πνευματικά δεν θα κάνεις ό,τι νομίζεις για σωστό και απαραίτητο αφήνοντας κάποια άλλα. Για να προοδεύσεις πνευματικά θα κάνεις υπακοή στην Εκκλησία και στον πνευματικό σου πατέρα (που ίσως σε κάποια θέματα σε οικονομήσει).
 Εσύ λοιπόν που ζεις αμελώς σύνελθε και προσπάθησε να ζήσεις με μετάνοια και ταπείνωση, με Μυστηριακή ζωή και υπακοή στην Εκκλησία.

 Εσύ που προσπαθείς και αγωνίζεσαι καθημερινά να ευαρεστείς τον Θεό, εσύ που σταυρώνεις τα πάθη και τις επιθυμίες σου για χάρη της αγάπης του Χριστού και του συνανθρώπου, που άφησες πίσω σου την ματαιότητα του κοσμικού φρονήματος, μην αφήσεις κανέναν να σε απογοητεύσει για την επιλογή σου να είσαι του Χριστού. Κλείσε τα αυτιά σου στις δαιμονικές σειρήνες που σε καλούν να απολαύσεις τις αισχρές επιθυμίες, τις αισθητές ηδονές του κόσμου τούτου. Ποιες είναι αυτές οι δαιμονικές σειρήνες; Μπορεί να είναι οι γονείς σου, τα παιδιά σου, οι φίλοι σου, οι συνάδελφοί σου, κάποιοι που "ενδιαφέρονται" για σένα, κ.α.
 Ναι το ξέρω ότι πονάς. Πονάς γιατί όχι μόνο πολεμιέσαι από τους αόρατους δαίμονες αλλά πολεμιέσαι και από αγαπημένα πρόσωπα. Να ξέρεις όμως ότι πολεμιέσαι γιατί η ζωή σου πλέον ελέγχει την δική τους αμετανοησία, τον δικό τους ρηχό χριστιανισμό που οριοθετείται στον εκκλησιασμό του Πάσχα και των Χριστουγέννων. Πολεμιέσαι γιατί είσαι του Χριστού.

Πολεμιέσαι τριπλά: από τον (παλαιό) εαυτό σου, από τους δαίμονες, από τους ανθρώπους. Γι'αυτόν τον πόλεμο όμως μας προειδοποίησε ο Χριστός, μας διδάσκουν με τα παθήματά τους οι Όσιοι και οι Μάρτυρες. Στον πόλεμο αυτόν δεν είσαι μόνος σου, δεν είσαι μόνη σου. Σκέψου ότι και μόνο που μπορείς και μένεις σ'αυτόν τον πόλεμο και δεν παραδίνεσαι είναι ένα θαύμα. Κανείς δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σ' αυτόν τον πόλεμο εκτός κι αν η Χάρις του Θεού τον επισκιάζει.

 Μπορεί να νιώθεις κουρασμένος, μπορεί να νιώθεις πληγωμένος, μπορεί να νιώθεις πιεσμένος...συναισθηματικά ράκος. Μην αποκάμεις όμως, μη τα παρατάς. Οι εχθροί εκεί βασίζονται. Επειδή δεν μπορούν να σε βλάψουν πνευματικά, προσπαθούν να σε βλάψουν συναισθηματικά και να σε πείσουν ότι επειδή συναισθηματικά δεν είσαι καλά άρα και πνευματικά δεν είσαι καλά.
Οι άνθρωποι θα σε μισήσουν γιατί πλέον τους αγαπάς διαφορετικά. Οι διάβολοι θα σε μισήσουν διότι πλέον δεν έχουν εξουσία πάνω σου. Ο παλαιός εαυτός σου θα σε μισήσει διότι τον πρόδωσες για τον Χριστό.

Τότε που το μίσος σε κτυπά αλύπητα, τότε που η απαξίωση σε καταδυναστεύει, τότε που κάθε πνευματική σου προσπάθεια μοιάζει ανούσια και χωρίς αντίκρυσμα, τότε που νιώθεις μόνος σου και μόνη σου...

θυμήσου τα λόγια του Χριστού, 

θυμήσου την ζωή και τον θάνατο του Χριστού, 

θυμήσου γιατί τελικά επέλεξες αυτή την ζωή, 

θυμήσου γιατί τελικά δεν ζεις όπως οι πολλοί.

 Θυμήσου ξανά εκείνες τις στιγμές που η καρδιά σου φτερούγιζε καθώς προσευχόσουν,

 θυμήσου ξανά εκείνες τις στιγμές που όλα μοιάζανε να έχουν νόημα βαθύ, τότε που η Χάρις ήταν τόσο δυνατή και αισθητή που ήθελες να χορέψεις, που έκλαιγες από χαρά, που ένιωθες πλούσιος επειδή είχες λίγο θυμίαμα, μια μικρή εικονίτσα του Χριστού και ένα κομποσχοινάκι, που ευτυχία ήταν να πας για εξομολόγηση, να κοινωνείς το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου...

 Μην στεναχωριέστε που οι άνθρωποι σας απορρίπτουν, μην λυπάστε που ο τρόπος ζωής σας απαξιώνεται, που χλευάζεστε. Μην φοβάστε που δεν έχετε πολλούς συνοδοιπόρους, που οι φίλοι και οι γνωστοί σας, σας βλέπουν πλέον με "μισό μάτι".

 Μην απογοητεύεστε που δεν βλέπεται θαύματα και σημεία Θεού, μην λυπάστε που δυσκολεύεστε και καταβάλετε μεγάλη προσπάθεια για τα πνευματικά. Ούτε πάλι να χαίρεστε εάν όλα σας πάνε καλά και όλα γίνονται εύκολα και ακούραστα και άκοπα. "...χαίρετε δε μάλλον, ότι τα ονόματα υμών εγράφη εν τοις ουρανοίς..." (Λουκ. 10,20)

π.Παύλος Παπαδόπουλος

 πηγή

Ο πνευματικός μου πατέρας - π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

 

Δέν πρέπει νά ἀλλάζομε εὔκολα πνευματικό πατέρα. Ἐγώ ἀπορῶ πῶς πηγαίνουν ἄνθρωποι, ἄς ποῦμε στήν Τῆνο, ἔχει κάποια δωματιάκια, τά ἔχω δεῖ, ἔχω πάει στήν Τῆνο, καί εἶναι ἐξομολογητήρια, καί ὑπάρχουν διαθέσιμοι κάποιοι ἱερεῖς, καί οἱ προσκυνητές πηγαίνουν, ἐνῶ ἔχουν πνευματικό, ἤ ἔστω καί νά μήν ἔχουν … Πῶς πᾶς καί ἐξομολογεῖσαι, ἀφοῦ αὐτόν τόν πνευματικό δέν θά τόν ξαναδεῖς πιά; Προσκυνητής ἤσουν. Τί συνέχεια θά ἔχεις ἐσύ, τί σύνδεσμο μέ ἕναν πνευματικό; Δέν συμφέρει σέ σένα, πρέπει νά σέ ξέρει ὁ πνευματικός καί νά τόν ξέρεις. Καί νά μήν ἀλλάζεις μέ τό παραμικρό, γιατί ντρέπεσαι νά τό πεῖς. Ἄν πᾶς στό γιατρό καί σοῦ πεῖ «γδύσου», τσίτσιδος, θά ντροπιαστεῖς; Ἔ, κάπου συστέλλεσαι, ἀλλά θά τό κάνεις. Ἔτσι ἐπιδεικνύουμε καί τήν ψυχή μας. Μά τί ἰδέα μπορεῖ νά ἔχει ὁ πνευματικός; Τί ἰδέα νά ἔχει, νά σέ ἀγκαλιάσει καί νά σέ φιλήσει, ἄν ἐπιτρέπεται νά τό πῶ ἔτσι, γιατί ἔχεις τό θάρρος νά δείξεις τή βρώμικη ψυχή σου! Ἄν ξέρατε, ἀπό ἐμπειρία δική μου σᾶς τό λέω, πόσο ἀγαπῶ τούς ἀνθρώπους πού μποροῦν νά ποῦν τά χειρότερα, ἀλλά μέ εἰλικρίνεια θά δείξουν τόν πραγματικό τους ἑαυτό. Ναί, λέει κανείς, καί πόσες φορές λέγω: «Ἄχ, νά ἤμουν καί ἐγώ σάν καί αὐτόν μέ εἰλικρίνεια, μέ θάρρος νά πῶ … »

νά πεῖ κανείς τά ἁμαρτήματά του».

Απόσπασμα από την 15η ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης

« Πρός Ρωμαίους ».

Όλες οι ομιλίες του βιβλίου

« Προς Ρωμαίους » εδώ ↓.

http://www.arnion.gr/.../mili.../kainh-diauhkh/pros-rvmaioys

Πηγή : " Αγία πίστη ".