Η ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ

Με θεσπέσιους ύμνους και ουράνια μηνύματα πλημμύρισε ο Ιερός Ναός μας ,

την Κυριακή το βράδυ 22 Δεκεμβρίου, με την παρουσία επιγείων αγγέλων.

Οι νέοι και οι νέες των ενοριακών κατηχητικών ομάδων μας, όλων των βαθμίδων, παρουσίασαν εόρτια χριστουγεννιάτικη εκδήλωση με ύμνους, τραγούδια, ποιήματα, 

κάλαντα και μια υπέροχη προβολή που αφορούσε στο νόημα της θείας ενσαρκώσεως , 

το μήνυμα της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο καθώς επίσης και η διάσταση 

της προσφοράς του καθενός από μας προς τον συνάνθρωπο.

Ήταν μια ζεστή και όμορφη ενοριακή συνάντηση προς τιμή, αίνον και δόξα του 
δι' ημάς γεννηθέντος Ιησού Χριστού του Σωτήρος και Λυτρωτού μας!

Καλά και φωτεινά Χριστούγεννα!

Η ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Θείες Λειτουργίες Χριστουγένων

Κατά την μεγάλη εορτή της του Χριστού Γεννήσεως θα τελεστούν στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου (2) δύο Θείες Λειτουργίες για την εξυπηρέτηση των ευλαβών ενοριτών μας.

α) Η πρώτη νυκτερινή Θεία Λειτουργία παραμονή 9:30-1:00 μετά μεσονύκτιο.

β) Η δεύτερη πρωινή  Θεία Λειτουργία ανήμερα    7:00-10:00 το πρωί.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΧΩΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟ;

Κωνσταντίνος Χολέβας - Πολιτικός Επιστήμων

«Επί γης ειρήνη και εν ανθρώποις ευδοκία» ψάλλουμε τα Χριστούγεννα και έτσι τονίζουμε το πανανθρώπινο μήνυμα της μεγάλης εορτής. 

Η σύγχυση, όμως, της εποχής μας και τα ρεύματα του υλισμού 

και της παγκοσμιοποιήσεως που έρχονται από το εξωτερικό τείνουν 

να μετατρέψουν τα Χριστούγεννα σε ένα εμπορικό πανηγύρι 

και σε μία αποθέωση του καταναλωτισμού. 

Από παντού ακούμε για δώρα, ρεβεγιόν και ξενύχτια την παραμονή 

των Χριστουγέννων και απομακρυνόμαστε από τον παραδοσιακό ελληνορθόδοξο εορτασμό της Ενανθρωπήσεως του Κυρίου. 

Προβάλλονται από παντού τα Χριστούγεννα χωρίς ... Χριστό. 

Έχουμε και τους οπαδούς της πολιτικής ορθότητος και του 

ουδετερόθρησκου κράτους, οι οποίοι καταργούν φάτνες, χριστουγεννιάτικους στολισμούς, ραδιοφωνικές ευχές και κάθε τι 

που θα μπορούσε να ενοχλήσει τους αλλοθρήσκους και τους αθέους.

 Η Ελλάδα της οικονομικής κρίσης από τη μία έχει να αντιμετωπίσει 

τη φτώχια και την ανεργία πολλών συνανθρώπων μας και από την άλλη δέχεται πιέσεις για ύπουλο εξισλαμισμό, όπως συμβαίνει 

και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Μην μιλήσετε για Χριστούγεννα 

γιατί θίγονται οι άθεοι και οι φανατικοί Μουσουλμάνοι, 

λένε οι Αρχές στην Αγγλία, ενώ στη Γαλλία η συμμαχία αθέων 

και ισλαμιστών αποσύρει φάτνες! Παρά ταύτα πρέπει να αντισταθούμε! 

Παρατηρώ ότι για ορισμένους η παραδοσιακή Θεία Λειτουργία 

νωρίς το πρωί των Χριστουγέννων αντικαθίσταται από ξενύχτι 

και χαρτοπαιξία, συνήθειες ξένες προς τα ελληνορθόδοξα Χριστούγεννα. Αλλά ας μην γενικεύω. Υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που θα διαβάσουν 

στα παιδιά τους Παπαδιαμάντη και Κόντογλου, θα νηστέψουν, 

και θα σηκωθούν τα χαράματα για να λειτουργηθούν και να κοινωνήσουν. Υπάρχουν, δόξα των Θεώ, πολλοί που επιμένουν ελληνορθόδοξα 

και αρνούνται να μπουν στη μηχανή του κιμά, η οποία αλέθει έθνη, πολιτισμούς, ήθη και έθιμα. Παγκοσμιοποιημένες είναι και πολλές 

από τις ευχετήριες κάρτες που λαμβάνουμε αυτές τις ημέρες,

 είτε ταχυδρομικώς είτε –λόγω χαμηλότερου κόστους- με ηλεκτρονικά μηνύματα. Θα μου πείτε ότι σημασία έχει να σε θυμηθεί κάποιος 

και όχι η απεικόνιση στην κάρτα. Δεν διαφωνώ, αλλά αφού αποφασίζεις, Χριστιανέ μου, να στείλεις γραπτώς τις ευχές σου, 

γιατί δεν προτιμάς την Ορθόδοξη βυζαντινή τεχνοτροπία 

και μού στέλνεις χιονισμένα σκανδιναβικά τοπία με ταράνδους 

ή ευτραφή αγγελούδια, ουδεμία σχέση έχοντα με την Πίστη μας 

και την Παράδοσή μας; Ας εορτάσουμε, λοιπόν, Χριστούγεννα με Χριστό. 

Ας θυμηθούμε τους συνανθρώπους μας που έχουν πραγματική ανάγκη. 

Και ας συνειδητοποιήσουμε ότι ο Θεός εσαρκώθη ως άνθρωπος 

για να απαλλαγεί ο άνθρωπος από το σκότος της πλάνης 

και να φωτισθεί από την αποκαλυφθείσα Αλήθεια.

Τι είναι ευγένεια;;

Τι είναι ευγένεια;

… Δεν λέμε ευθέως την αλήθεια. Δεν την αντέχει ο άλλος.

Επιστρέφει, επί παραδείγματι, ο σύζυγος στο σπίτι και η σύζυγος έχει κάνει κάποιο λάθος.

Της επιτίθεται ο σύζυγος: «Λάθος έκανες, Αυτή είναι η αλήθεια. Η αλήθεια να λέγεται!».

Δεν είναι αυτή η αλήθεια. Δεν είναι αυτό αγάπη. Αυτό είναι εγωϊσμός.

Αυτό σημαίνει ότι δεν αγαπάς την γυναίκα σου που την αγκαλιάζεις κάθε ημέρα, αφού της δίνεις μιά στο κεφάλι και στην καρδιά της.

Πώς συμβιβάζονται αυτά.

Το ίδιο ισχύει και για την γυναίκα με τον άνδρα, για τον Γέροντα με τον υποτακτικό, τον υποτακτικό με τον Γέροντα, τον αδελφό με τον αδελφό….

Να λοιπόν τι σημαίνει ευγένεια…

(Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ

Ο Χριστουγεννιάτικος στολισμός του Ναού μας !

Από τον εόρτιο στολισμό στο προαύλιο του ναού μας!

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα !

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 15 Δεκεμβρίου - Άγιος Ελευθέριος

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 15 Δεκεμβρίου 2019. ΙΑ' Κυριακής Λουκά και Κυριακής των Αγίων Προπατόρων. Εορτή της Ορθοδοξίας: Ο Άγιος Ελευθέριος ο Ιερομάρτυρας και η μητέρα του η Αγία Ανθία. Κατά Λουκά: Η παραβολή του μεγάλου δείπνου. Ευαγγελικό απόσπασμα της Κυριακής ΙΑ' Λουκά από πρωτότυπο και σε νεοελληνική απόδοση.

Ευαγγέλιο Κυριακής Κατά Λουκά, ΙΔ'(14) 16-24

ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς·
καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα.
καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.
καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.
καὶ ἕτερος εἶπε· γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν.
καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ρύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε.
καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί.
καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου.
λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου.

Νεοελληνική Απόδοση

Η παραβολή του μεγάλου δείπνου

Εκείνος του είπε: «Κάποιος άνθρωπος έκανε μεγάλο δείπνο, και κάλεσε πολλούς
και απέστειλε το δούλο του την ώρα του δείπνου να πει στους καλεσμένους: Ελάτε, γιατί ήδη είναι όλα έτοιμα.
Και άρχισαν με μια γνώμη όλοι να αποποιούνται την πρόσκληση με δικαιολογίες. Ο πρώτος τού είπε: Αγόρασα ένα αγρό και έχω ανάγκη να εξέλθω να τον δω. σε παρακαλώ, θεώρησέ με δικαιολογημένο που θ’ απουσιάσω.
Και άλλος είπε: Αγόρασα πέντε ζεύγη βοδιών και πηγαίνω να τα δοκιμάσω. Σε παρακαλώ, θεώρησέ με δικαιολογημένο που θ’ απουσιάσω.
Και άλλος είπε: Γυναίκα νυμφεύτηκα και γι’ αυτό δε δύναμαι να έρθω.
Και παρουσιάστηκε ο δούλος και ανάγγειλε αυτά στον κύριό του. Τότε οργίστηκε ο οικοδεσπότης και είπε στο δούλο του: Έξελθε γρήγορα στις πλατείες και στα δρομάκια της πόλης και εισάγαγε εδώ τους φτωχούς και τους ανάπηρους και τους τυφλούς και τους χωλούς.
Και είπε ο δούλος: Κύριε, έχει γίνει αυτό που διέταξες, και ακόμα υπάρχει τόπος αδειανός.
Και ο Κύριος είπε προς το δούλο: Έξελθε στις οδούς και στους φράχτες και ανάγκασέ τους να εισέλθουν, για να γεμίσει ο οίκος μου.
Γιατί σας λέω ότι κανείς από εκείνους τους άντρες που ήταν καλεσμένοι δε θα γευτεί το δείπνο μου».

Ο Άγιος Σπυρίδωνας - Αρχιμ. Ανανίας Κουστένης

Άλλο μεγάλο βουνό της ορθοδοξίας. Άλλη μεγάλη υπόθεση. Σπυρίδων και θαυματουργία ταυτίζονταν. Και ταυτίζονται. Αν και απέθανε ο άγιος Σπυρίδων, δεν έπαψε να θαυματουργεί. Από τη νήσο της Κύπρου, τη μεγαλόνησο και μαρτυρική. Έζησε εκεί και έλαμψε. Τον 4ο αιώνα. Ταπεινός  στο έπακρον, με αγάπη και ζήλο Θεϊκό, ποιμήν προβάτων και καλλιεργητής αγρών, ακόμη κι όταν έγινε επίσκοπος, πρόσφερε τα ελέη του Θεού στους Κυπρίους χριστιανούς αλλά και ειδωλολάτρες. Ζούσε με αποστολικό τρόπο. Κι ήταν το καμάρι και η χαρά και η παρηγοριά όλων. Έλαβε μέρος και στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο και απέδειξε το ομοούσιον της Τριάδος, με το θαύμα του κεραμιδιού, φώναξε την κόρη του απ’ τον τάφο, να βρει το τιμαλφές της γειτόνισσας, που τους είχε εμπιστευθεί εκείνη για φύλαξη, πήγε στον τάφο και λέει: «Ειρήνη μου, πού έβαλες το τιμαλφές της τάδε;» «Το ‘χω εκεί, πατέρα. Να το βρείτε και να το δώσετε.» Φώναξε τη νεκρή από τον τάφο. Για σκεφθείτε! Μετέβαλε το φίδι σε χρυσάφι, για να εξυπηρετήσει κάποιο φτωχό. Κι όταν εκείνος εξυπηρετήθηκε, το έφερε, πήγαν έξω πάλι, και λέει: «Φιδάκι, πήγαινε, τώρα, στο σπίτι σου και στα παιδιά σου.» Και το χρυσάφι ξανάγινε φίδι.

Γιατί έκαμε το φίδι; Για να μας δείξει ότι η φιλαργυρία είναι φίδι και να προσέχομε. Άλλα και το χρήμα είναι χρήσιμο,  για να το έχομε και να το χρησιμοποιούμε. Το χρήμα είναι από το ρήμα «χρώμαι». Για χρήση. Δεν είναι κειμήλιο. Ούτε λατρεία. Για να το δίνομε και για να το παίρνομε. Έτσι είναι, όμως.  Να το δί­νομε, γιατί λέγαν οι σοφοί της Ανατολής: «Έχομε για να δίνομε και δίνομε για να έχομε».

Κι έκοιμήθη, λοιπόν, ο άγιος Σπυρίδων, στα 458, 12 Δεκεμβρίου. Κι έμεινε άφθαρτο το λείψανό του, όπως είναι μέχρι σήμερα, στο άλλο αγαπημένο του νησί, στην Κέρκυρα. Στα όρια ορθοδοξίας και προτεσταντισμού και καθολικισμού. Φυλάει ο άγιος εκεί, αιώνες τώρα. Κι όταν οι καθολικοί κι οι άλλοι επιχείρησαν να κάμουν Αγία Τράπεζα στον ναό του καθολική, έριξε φωτιά και τους έκαψε. Δεν έχει ο άγιος. Είναι εύσπλαχνος, αλλά είναι και δίκαιος. Κι είναι και φρουρός. Κι είναι και υπέρμαχος.

Τα θαύματά του μεγάλα. Και πολλά. Να σας πω ένα. Είχαν πάει, κάποτε, κλέφτες στο μαντρί του, καθώς ήταν επίσκοπος, να του κλέψουν τα πρόβατα. Φρούτο παλιό οι κλέφτες. Δεν είναι τώρα. Τί να κάνομε. Λοιπόν. Κι εκεί μία Θεία δύναμη τους καθήλωσε. Δεν μπορούσαν ούτε να κλέψουν ούτε και να φύγουν. Έμειναν  μέχρι το πρωί τα παιδιά… Πάει το πρωί ο πάππους και τούς βρίσκει. «Ρε παιδιά, τί γίνεται;» λέει. Κατάλαβε αυτός. «Α, να πάρει η ευχή. Άντε να λυθείτε.» Τους έλυσε, λοιπόν. «Και τώρα, για τον κόπο σας, να μη σας αφήσω έτσι. Πάρτε κι ένα κριάρι, να το φάτε, ε, κοπιάσατε», λέει. Ε, άντε να ξανακλέψουν αυτοί μετά ας πούμε. Δεν τους είπε. Ούτε τούς μάλωσε ούτε… τίποτα απ’ αυτά. Ούτε τους είπε να μην κλέβετε. Τίποτα απ’ αυτά. Φτάνει η συμπεριφορά του και κατάλαβαν τα πάντα. Γιατί έχει ψυχή ο καθένας και φιλότιμο και καταλαβαίνει. «Άντε», λέει, «να πάτε.» Τί ωραίο!

Κι ο άλλος μια φορά, που πούλαγε, και πήγε ν’ αγοράσει σφαχτά, ένας έμπορος, απ’ τον άγιο, του πήρε και μια γίδα παραπάνω. Σου λέει, χαζός, γέρος είναι, ας του πάρουμε μια γιδούλα. Υπάρχει και Θεός. Να τα προσέχομε αυτά τα πράγματα. Να τα προσέχομε πολύ, γιατί επάνω μας έρχονται. Την πήρε κι έφυγε. Πήρε και την άλλη· ή άλλη, όμως, στο δρόμο γύριζε πίσω. Δεν πήγαινε με τ’ άλλα ζώα, που ‘χε πληρώσει, και τον ταλαιπώρησε. Κι ήλθε, τελικά, στο κοπάδι. Και τον είδε ο άγιος: «Τί είναι, παιδί μου;» «Να», λέει, «παππούλη. Απ’ τις γίδες, που πήρα, αυτή δεν έρχεται», λέει, «κοντά, έρχεται πίσω.» Και τί του λέει ο παππούς; «Παιδί μου, μήπως ξέχασες να την πληρώσεις;» Δεν του είπε ότι την έκλεψε. Δεν λέγονται αυτά. Δεν λέγοντα αυτά. Προσέξτε, οι άγιοι τί ωραίοι είναι! Τί ευγενείς! «Μήπως ξέχασες, παιδί μου, να την πληρώσεις;» λέει. «Ναι, παππούλη.» «Ε, βάλε τα λεφτά εκεί», είχε ένα κασελάκι, εκεί πέρα, και  έβαζαν οι άνθρωποι τα λεφτά, αυτός ήταν, τα ‘χε σε ιδιαίτερο χώρο, λοιπόν. «Βάλε τα λεφτά εκεί, όσο κάνει, και άμε στο καλό.» Κι αμέσως η γίδα ακολούθησε με τον έμπορο κι έφυγε. Αστραπή. Τί πράγματα είν’ αυτά! Αυτή είναι η θρησκεία μας!

(Αρχιμ. Ανανίας Κουστένης, «Χειμερινό συναξάρι», εκδ. Ακτή, Λευκωσία 2008)

ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙ Η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ - ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ

...Και βλέπεις, πολλοί, ενώ έχουν προβλήματα που τα προκάλεσαν οι αμαρτίες τους, δεν πηγαίνουν στον πνευματικό που μπορεί να τους βοηθήση θετικά, αλλά καταλήγουν να εξομολογούνται στους ψυχολόγους. Λένε το ιστορικό τους, τους συμβουλεύονται για τα προβλήματά τους και, αν έχουν να περάσουν ένα ποτάμι, τους ρίχνουν μέσα και ή πνίγονται ή βγαίνουν , αλλά που βγαίνουν… Ενώ, αν πάνε να εξομολογηθούν στον πνευματικό, θα περάσουν στην άλλη όχθη από την γέφυρα άνετα, γιατί με το μυστήριο της εξομολογήσεως ενεργεί η Χάρις του Θεού και λυτρώνονται.
- Γέροντα, μερικοί λένε: «Δεν βρίσκουμε καλούς πνευματικούς, γι’ αυτό δεν πάμε να εξομολογηθούμε».
- Αυτά είναι δικαιολογίες. Κάθε πνευματικός έχει θεία εξουσία, εφόσον φοράει πετραχήλι. Τελεί το μυστήριο, έχει την θεία Χάρη και, όταν διαβάση την συγχωρητική ευχή, ο Θεός σβήνει όλες τις αμαρτίες τις οποίες εξομολογηθήκαμε με ειλικρινή μετάνοια. Από μας εξαρτάται πόσο θα βοηθηθούμε από το μυστήριο της εξομολογήσεως. Ήρθε εκεί στο Καλύβι μια φορά κάποιος που είχε ψυχολογικά προβλήματα, με τον λογισμό ότι έχω διορατικό χάρισμα και θα μπορούσα να τον βοηθήσω. «Τι προβλέπεις, μου λέει, για μένα;». «Να βρης, του λέω, έναν πνευματικό να εξομολογήσαι, για να κοιμάσαι σαν το πουλάκι και να μην παίρνης χάπια». «Δεν υπάρχουν, μου λέει, σήμερα καλοί πνευματικοί. Παλιά υπήρχαν». Έρχονται με καλό λογισμό, ότι θα βοηθηθούν, αλλά δεν δέχονται αυτό που τους λες, και κρίμα στα ναύλα.
Βλέπω όμως αυτή την καινούργια τέχνη του διαβόλου.

ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ.

ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ

Το  παιδί κοιτούσε τη γιαγιά του που έγραφε ένα γράμμα.

Κάποια στιγμή τη ρώτησε :

- Γράφεις μια ιστορία που συνέβη σε εμάς; Και μήπως είναι μια ιστορία για μένα;

Η γιαγιά σταμάτησε να γράφει, χαμογέλασε και είπε στον εγγονό της :

- Όντως γράφω για σένα, Ωστόσο, αυτό που είναι πιο σημαντικό κι από τις λέξεις είναι το μολύβι που χρησιμοποιώ. Θα ήθελα, όταν μεγαλώσεις να γίνεις σαν κι αυτό!

Το παιδί, περίεργο, κοίταξε το μολύβι και δεν είδε τίποτα το ιδιαίτερο.

- Αφού είναι το ίδιο με όλα τα μολύβια που έχω δει στη ζωή μου!

- Όλα εξαρτώνται από τον τρόπο τον οποίο βλέπεις τα πράγματα. Το μολύβι έχει πέντε ιδιότητες, τις οποίες αν καταφέρεις να διατηρήσεις, θα είσαι πάντα ένας άνθρωπος που θα βρίσκεται σε αρμονία με τον κόσμο.

Πρώτη ιδιότητα: Μπορείς να κάνεις μεγάλα πράγματα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάς ποτέ ότι υπάρχει ένα Χέρι το οποίο καθοδηγεί τα βήματά σου. Αυτό το χέρι το λέμε "Θεό" και Εκείνος πρέπει να σε καθοδηγεί πάντα σύμφωνα με το θέλημά Του.

Δεύτερη ιδιότητα: Πότε-πότε πρέπει να σταματάς να γράφεις και να χρησιμοποιείς την ξύστρα. Αυτό κάνει το μολύβι να υποφέρει λίγο, αλλά στο τέλος είναι πιο μυτερό. Έτσι,μάθε να υπομένεις ορισμένες δοκιμασίες γιατί θα σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο.

Τρίτη ιδιότητα: Το μολύβι μας επιτρέπει πάντα να χρησιμοποιούμε γόμα για να σβήνουμε τα λάθη. Κατάλαβε ότι το να διορθώνουμε κάτι που κάναμε δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά σημαντικό για να παραμένουμε στο δρόμο του δικαίου.

Τέταρτη ιδιότητα: Αυτό που έχει στην ουσία σημασία στο μολύβι δεν είναι το ξύλο ή το εξωτερικό του σχήμα, αλλά ο γραφίτης που περιέχει. Έτσι, να φροντίζεις πάντα αυτό που συμβαίνει μέσα σου.

Τέλος, η πέμπτη ιδιότητα του μολυβιού: Αφήνει πάντα ένα σημάδι. Έτσι λοιπόν να ξέρεις ότι ό,τι κάνεις στη ζωή σου θα αφήσει ίχνη και να προσπαθείς να έχεις επίγνωση της κάθε σου πράξης.

Μήν δικαιολογούμεθα, ὅτι δέν ἔχουμε χρόνο γιά νά πᾶμε στήν Ἐκκλησία - Δημήτριος Παναγόπουλος

Θα έρθει εποχή λέγει μια παράδοσις, που τρεις εκκλησίες θα μείνουν στην Ελλάδα: του Παναγίου τάφου, του μεγάλου Αθανασίου του Αθωνίτου στο Άγιο Όρος και της Εικοσιφοινίσσης στο Παγγαίο.

Μήν δικαιολογούμεθα, ὅτι δέν ἔχουμε χρόνο γιά νά πᾶμε στήν Ἐκκλησία. Δέν θέλουμε νά πᾶμε στήν Ἐκκλησία, διότι δέν εἴμαστε ἐρωτευμένοι μέ τό Χριστό, δέν εἴμαστε ἐρωτευμένοι μέ τήν Παναγία μας, δέν εἴμαστε ἐρωτευμένοι μέ τήν Ἐκκλησία. Ἄν εἴμασταν ἐρωτευμένοι, βουνά, θάλασσες καί λαγκάδια θά διασχίζαμε, γιά νά ἐρθουμε στήν Ἐκκλησία. Στό ἐξωτερικό, η ἄνθρωποι ἀπό 200 καί 300 χιλιόμετρα τρέχουν κάθε Κυριακή, γιά νά πᾶνε στήν Ἐκκλησία. Καί ἐμεῖς βλασφημοῦμε τόν παππᾶ, πού χτύπησε τήν καμπάνα Κυριακή τό πρωί καί μᾶς ξύπνησε ἀπό τόν ὕπνο. Ἐμεῖς ἀντί νά πᾶμε τό πρωί στήν Ἐκκλησία, ἐρχόμαστε τά ξημερώματα ἀπό τήν διαφθορά. Καί ἄν εἶναι ἄδειο τό στασίδι μας στήν Ἐκκλησία, θά εἶναι καί ἄδεια ἡ θέση μας στόν οὐρανό. Γιατί ἀπό ἐδῶ γίνεται ἡ τακτοποίηση, ἀπό ἐδῶ βγαίνουν τά εἰσιτήρια γιά τόν οὐρανό. Οἱ ἄνθρωποι πού δέν θέλουν τήν Ἐκκλησία καί τά Μυστήριά της, εἶναι ἀπό τώρα στήν κόλαση!

∽Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας † 1916 - 1982

Το θαύμα του Αγίου Νικολάου σε έναν Λιβανέζο

Για ένα από τα πολλά θαύματα του Αγίου Νικολάου μας μιλάει ο εφημέριος του Ι.Ν.Αγ.Γεωργίου Βουκουρεστίου π.Αιμίλιος Κεραμιζάρου.Στον ιερό αυτό ναό βρίσκεται το δεξί χέρι του Αγ.Νικολάου.(Δεξί χέρι του Αγ.Νικολάου στο Βουκουρέστι)

 Πρόκειται για έναν Λιβανέζο,τον Αμπντέλ Νασέρ,ένα μουσουλμάνο που εγκαταστάθηκε στην Ρουμανία πριν από δεκατέσσερα χρόνια,παντρεύτηκε την Γαβριέλα και απέκτησαν οκτώ παιδιά.

Διηγείται ο π.Αιμίλιος:
«Μια μέρα ήλθε σ'εμένα ο Αμπντέλ και μου είπε πως είδε στον ύπνο του ένα Σταυρό μέσα σε εκτυφλωτικό φως και με παρακάλεσε να του πω τι σημαίνει αυτό.Του είπα ότι πρέπει να βαπτιστεί.Αφού έγινε η κατήχηση ο Αμπντέλ βαπτίστηκε και πήρε το όνομα Νικόλαος»

Μετά την βάπτιση,μία μεγάλη δοκιμασία περίμενε τον Νικόλαο και την οικογένειά του.Ο Λιβανέζος είχε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα.Οι γιατροί του έδωσαν λίγες ελπίδες επιβίωσης.

«Μετά το ατύχημα,οι γιατροί μου είπαν ότι  ο Νικόλαος έχει λίγες ελπίδες για να ζήσει.Είχε υποστεί κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις,ενώ θραύσματα από το κρανιακό οστό είχαν μπει στον εγκέφαλό του.
Οι γιατροί μου είπαν ότι αν παρ'έλπίδα επιζήσει θα είναι πολύ δύσκολη η κατάστασή του και θα έχει επιπλέον απώλεια μνήμης...Αυτός τότε βρισκόνταν σε κώμα.Μαζί με τον συνεφημέριό μου τελέσαμε Παράκληση δίπλα στο χέρι του Αγίου Νικολάου.Μετά από μισή ώρα μου τηλεφώνησε η κόρη του,η Σάρα.Φώναζε...Εγώ φοβήθηκα.Πίστευα πως θα μου ανήγγειλε τον θάνατό του.Εκείνη όμως φώναζε από χαρά:ο πατέρας της είχε ξυπνήσει,ήταν απολύτως καλά και δεν είχε απώλεια μνήμης.
 Την επόμενη μέρα πήγα να τον επισκεφτώ στο νοσοκομείο ''Άγιος Παντελεήμων''και μου είπε:
''Πάτερ,είδα τον Άγιο Νικόλαο!Δεν ήταν όνειρο,ήταν πραγματικότητα!Ήλθε και έβαλε το χέρι του στο κεφάλι μου λέγοντάς μου:
''Έχεις οκτώ παιδιά και έχεις μεγάλη ευθύνη απέναντί τους''.

Αυτή είναι η μαρτυρία του την οποία εγώ σας καταθέτω,είπε ο π.Αιμίλιος στην συνεντεύξή του στο ραδιόφωνο του Ρουμανικού Πατριαρχείου''Ράδιο Τρίνιτας''

Η πνευματική διαθήκη του Αγίου Πορφυρίου

Αγαπητά πνευματικά μου παιδιά,

Τώρα που ακόμη έχω τας φρένας μου σώας, θέλω να σας πω μερκές συμβουλές. Από μικρό παιδί όλο στις αμαρτίες ήμουνα. Καὶ ὅταν με ἔστελνε η μητέρα μου να φυλάξω τα ζώα στο βουνό, γιατί ο πατέρας μου,επειδή ήμασταν πτωχοί, εἶχε πάει στη διώρυγα του Παναμά, για εμάς τα παιδιά του, εκεί που ἕβοσκα τα ζώα, συλλαβιστά διάβαζα το βίο του Ἁγίου Ιωάννου του Καλυβίτου και πάρα πολύ αγάπησα τον Άγιο Ιωάννη και έκανα πάρα πολλές προσευχές, σαν μικρό παιδί που ήμουνα 12-15 χρόνων, δεν θυμάμαι ακριβώς καλά. Και θέλοντας να τον μιμηθώ, με πολύ αγώνα, ἔφυνα από τοὺς γονείς μου κρυφά καὶ ᾖλθα στα

Καυσοκαλύβια του Ἁγίου Όρους και υποτάχθηκα σε δύο Γέροντες αυταδέλφους. Παντελεήμονα και Ιωαννίκιο. Μου ἔτυχε να εἶναι ευσεβείς καὶ ενάρετοι και τους αγάπησα πάρα πολύ και γι’ αὐτό, με την

ευχή τους, τους έκανα ἄκρα υπακοή. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ, αισθάνθηκα και μεγάλη αγάπη καὶ προς το Θεό και πέρασα πάρα πολύ καλά. Αλλά, κατά παραχώρηση Θεού, για τις αμαρτίες μου, αρρώστησα πολύ και οἱ Γέροντές μου, μου εἶπαν να πάω στους γονείς μου στο Χωριό μου εις τον Άγιο Ιωάννην Ευβοίας.

Καὶ ενώ απὀ μικρό παιδί είχα κάνει πολλές αμαρτίες, όταν ξαναπήγα στον κόσμο, συνέχισα τις αμαρτῖες, οἱ οποίες μέχρι σήμερα έγιναν πάρα πολλές. Ο κόσμος όμως με πήραν από καλό και όλο φωνάζουν ὁτι εἶμαι ἁγιος. Εγώ όμως αισθάνομαι ὅτι είμαι ο πιο αμαρτωλός ἄνθρωπος του κόσμου. Όσα ενθυμόμουνα βεβαίως τα εξομολογήθηκα και γνωρίζω ὁτι αυτά που εξομολογήθηκα με συγχώρησε ο Θεός, αλλά όμως τώρα έχω ἕνα  συναίσθημα ὅτι και τα πνευματικά μου αμαρτήματα εἶναι πᾶρα πολλά και παρακαλώ όσοι με έχετε γνωρίσει να κάνετε προσευχή για μένα, δἱότι και εγώ, ὅταν ζούσα, πολύ ταπεινά έκανα προσευχή για σας. Αλλά ὅμως, τώρα που θα

πάω για τον ουρανό, ἔχω το συναίσθημα ὁτι Θεός θα μου πη: Τι θέλεις εσύ εδώ; Εγώ ένα έχω να του πω: Δεν εἶμαι ἄξιος, Κύριε, για εδώ,

αλλά ὁτι θέλει η αγάπη σου ας κἄμη για μένα. Από εκεί και πέρα, δεν ξέρω τι θα γίνη. Επιθυμώ όμως να ενεργήση η αγάπη του Θεού.

Και πάντα εύχομαι τα πνευματικά μου παιδιά να αγαπήσουν το Θεό, που εἶναι το παν, για να μας αξιώση να μπούμε στην επίγειο ἄκτηστη

Εκκλησία του. Γιατί από εδώ πρέπει να αρχίσουμε. Εγώ πάντα εἶχα την προσπάθεια να προσεύχωμαι και να διαβάζω τους ύμνους της

Εκκλησίας, την Αγία Γραφή και τους βίους των Αγίων μας και εύχομαι και εσείς να κάνετε το ίδιο. Εγώ προσπάθησα με τη χάρι του Θεού να

πλησιάσω τον Θεό και εύχομαι καὶ σεις να κάνετε το ίδιο.

Παρακαλώ όλους σας να με συγχωρέσετε για ό,τι σας στενοχώρησα.__

Ιερομόναχος Πορφύριος

Εν Καυσοκαλυβίοις την 4/17 Ιουνίου 1991

ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Για τις ανακοινώσεις του Δεκεμβρίου πατήστε ΕΔΩ