Ποιά είναι τα άπειρα δώρα που μας δόθηκαν απ'το Θεο ;; - Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΕΣ οἱ τροφὲς ἀλλὰ ἡ γαστριμαργία• ...
οὔτε τὰ χρήματα ἀλλὰ ἡ φιλαργυρία• ...
οὔτε ἡ ὁμιλία ἀλλὰ ἡ φλυαρία• ...οὔτε τὰ εὐχάριστα τοῦ κόσμου ἀλλὰ ἡ ὑπερβολή , ....οὔτε ἡ ἀγάπη γιὰ τοὺς δικούς μας παρὰ μόνο ὅταν γίνεται ἀφορμὴ νὰ μὴν εὐγνωμονοῦμε τὸν Θεό• ....οὔτε τὰ ροῦχα ὅταν τὰ ἔχουμε γιὰ νὰ σκεπαζόμαστε καὶ νὰ φυλαγόμαστε ἀπὸ τὸ κρῦο καὶ τὸν καύσωνα, ἀλλὰ τὰ περιττὰ καὶ τὰ πολυτελῆ• .....οὔτε τὰ σπίτια ὅταν τὰ ἔχουμε γιὰ νὰ φυλαγόμαστε ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ μόλις εἶπα καὶ ἀκόμη ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, θηρία καὶ ἀνθρώπους, ἀλλὰ τὰ διόροφα καὶ τριόροφα, τὰ μεγάλα καὶ πολυδάπανα• .....οὔτε ἡ ἰδιοκτησία ἀλλὰ ὅ,τι δὲν ἀνήκει στὰ ἀπολύτως ἀπαραίτητα• ....οὔτε τὸ νὰ ἔχουν βιβλία βλάπτει ὅσους ἐπιθυμοῦν πολὺ τὴν ἀκτημοσύνη ἀλλὰ τὸ νὰ μὴν τὰ χρησιμοποιοῦν γιὰ θεοπρεπῆ ἀνάγνωση• ....οὔτε οἱ φίλοι ἀλλὰ οἱ φίλοι ποὺ δὲν κάνουν καλὸ στὴν ψυχή μας• ......οὔτε ἡ γυναίκα εἶναι κάτι κακὸ ἀλλὰ ἡ πορνεία• οὔτε ὁ πλοῦτος ἀλλὰ ἡ φιλαργυρία• ......οὔτε τὸ κρασὶ ἀλλὰ ἡ μέθη• ....οὔτε ἡ φυσιολογικὴ ὀργή, ἐκείνη ποὺ νοιώθουμε ἐναντίον τῆς ἁμαρτιῶν μας, ἀλλὰ ἐκείνη ποὺ νοιώθουμε γιὰ τοὺς συνανθρώπους μας• .....οὔτε ἡ ἐξουσία ἀλλὰ ἡ ἀρχομανία• .......οὔτε ἡ δόξα ἀλλὰ φιλοδοξία καὶ αὐτὸ ποὺ εἶναι ἀκόμα χειρότερο, ἡ κενοδοξία• .....οὔτε ἡ ἀρετὴ ἀλλὰ τὸ νὰ νομίζουμε ὅτι εἶναι δική μας• .....οὔτε ἡ γνώση ἀλλὰ τὸ νὰ νομίζουμε πὼς εἴμαστε γνωστικοὶ καὶ αὐτὸ ποὺ εἶναι ἀκόμα χειρότερο, ν᾽ ἀγνοοῦμε τὴν ἄγνοιά μας• ......οὔτε ἡ ἀληθινὴ γνώση ἀλλὰ ἡ ἀπατηλή• οὔτε ὁ κόσμος εἶναι κάτι κακὸ ἀλλὰ τὰ πάθη• ......οὔτε ἡ φύση ἀλλὰ οἱ διαστροφές• .....οὔτε ἡ ὁμόνοια, ἀλλὰ ἡ ὁμόνοια τῶν κακοποιῶν κι ἐκείνη ποὺ δὲν βοηθάει στὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς• οὔτε τὰ μέλη τοῦ σώματος ἀλλὰ ἡ κακὴ χρήση τους• ......γιατὶ ἡ ὅραση δὲν μᾶς δόθηκε γιὰ νὰ βλέπουμε ὅσα δὲν πρέπει ἀλλὰ γιὰ νὰ δοξάζουμε τὸν Δημιουργὸ βλέποντας τὰ κτίσματά του καὶ νὰ προοδεύουμε σύμφωνα μὲ τὰ ἀληθινὰ συμφέροντα τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματός μας• ......οὔτε ἡ ἀκοὴ γιὰ ν᾽ ἀσχολούμαστε μὲ συκοφαντίες καὶ ἀνοησίες ἀλλὰ γιὰ ν᾽ ἀκοῦμε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ κάθε φωνή, ἀνθρώπων, πτηνῶν καὶ ὅλων τῶν ἄλλων, καὶ νὰ δοξάζουμε τὸν Ποιητή τους• .......οὔτε ἡ ὄσφρηση γιὰ νὰ γίνει μαλθακὴ ἡ ψυχὴ καὶ νὰ χάνει τὸ φρόνημά της μέσα στ᾽ ἀρώματα, ὅπως λέει ὁ Θεολόγος, ἀλλὰ γιὰ ν᾽ ἀναπνέουμε καὶ νὰ δεχόμαστε τὸν ἀέρα ποὺ μᾶς χάρισε ὁ Θεὸς καὶ νὰ τὸν δοξάζουμε γι᾽ αὐτό• .......γιατὶ χωρὶς τὸν ἀέρα κανένα σῶμα δὲν μπορεῖ νὰ ζήσει οὔτε ἀνθρώπου οὔτε ζώου (...) Καὶ τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια δὲν μᾶς δόθηκαν γιὰ νὰ κλέβουμε καὶ ν᾽ ἁρπάζουμε καὶ νὰ κτυποῦμε τοὺς ἄλλους ἀλλὰ γιὰ νὰ τὰ χρησιμοποιοῦμε στὶς θεάρεστες ἐργασίες• 

.......οἱ πιὸ ἀδύναμοι στὴν ψυχὴ γιὰ νὰ δίνουν ἐλεημοσύνη στοὺς φτωχοὺς καὶ νὰ βοηθοῦν ὅσους ἔχουν ἀνάγκη κι ἔτσι νὰ τελειοποιοῦνται, καὶ οἱ ἰσχυρότεροι στὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα γιὰ ν᾽ ἀσκοῦν ἀκτημοσύνη καὶ νὰ μιμοῦνται τὸν Χριστὸ καὶ τοὺς ἅγιους μαθητές Του καὶ γιὰ νὰ δοξάζουν τὸν Θεὸ καὶ νὰ θαυμάζουν πῶς ὑπάρχει καὶ στὰ μέλη μας ἡ σοφία Του. .....Καὶ πῶς τὰ χέρια αὐτὰ καὶ τ᾽ ἀδύναμα δάκτυλά μας μὲ τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ εἶναι ἱκανὰ γιὰ κάθε ἐπιστήμη καὶ ἐργασία, γραφὴ καὶ δεξιότητα• ἀπ᾽ ὅπου προέρχεται ἡ γνώση τῶν ἀναρίθμητων τεχνῶν καὶ γραφῶν, τῆς ἐπιστήμης καὶ τῶν διαφόρων φαρμάκων, τόσων γλωσσῶν καὶ γραμμάτων• καὶ γενικὰ ὅλα ὅσα ἔχουν γίνει καὶ γίνονται καὶ θὰ γίνουν εἶναι δῶρα ποὺ μᾶς ἔχουν δοθεῖ καὶ μᾶς δίνονται συνεχῶς, ἔτσι ὥστε νὰ ἐπιβιώνουμε σωματικὰ καὶ νὰ σωθοῦμε ψυχικά, ἂν ὅλα αὐτὰ τὰ χρησιμοποιοῦμε σύμφωνα μὲ τοὺς σκοποὺς τοῦ Θεοῦ καὶ ἂν μέσα ἀπ᾽ αὐτὰ τὸν δοξάζουμε μὲ ἀπέραντη εὐγνωμοσύνη. Διαφορετικὰ ξεπέφτουμε καὶ καταστρεφόμαστε καὶ ὅλα στὴ ζωὴ αὐτὴ μᾶς ὁδηγοῦν στὴ θλίψη, ἀλλὰ καὶ σὲ αἰώνια κόλαση στὴ μέλλουσα ζωή, ὅπως ἔχει ἤδη εἰπωθεῖ.

Ὅσιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνός

Πρώτη είδηση : Αρχίζει το σαρανταλείτουργο των Χριστουγέννων - Νώντα Σκοπετέα

Πρώτη είδηση : Αρχίζει το σαρανταλείτουργο των Χριστουγέννων !

 Η ζωή και η καθημερινότητα των χαρούμενων αγωνιστών !Των χαρμολυπημένων ψυχών , των λίγων αλλά εκλεκτών , δρόμος για μίμηση , αγκαθόστρωτος και ανηφορικός ! Άθελά τους μας ελέγχουν για το δικό μας ευρύχωρο και κατηφορικό μονοπάτι…Τις συνήθειές τους δεν τις έχουν οι πολλοί ! Το τυπικό τους, που ακολουθούν απαρεγκλίτως!Τον κανόνα τους που για χρόνια πιστά τηρούν! Ξεκινά η μέρα τους !Ανάβουν καντήλι , πίνουν αγιασμό , παίρνουν αντίδωρο, λιβανίζουν! Εκ του ύπνου εξανιστάμενοι δοξολογούν! Και ξεκινά έπειτα το σήμερόν τους… Συνήθως δύσκολο και απαιτητικό !Λύχνος αναμμένος η παρουσία τους, διαφωτιστική κάθε τους λέξη ! Λόγο σαπρό τον αποφεύγουν! Κι αν τους ρωτήσεις για πράγματα που οι πολλοί ήδη τα γνωρίζουν, εκείνοι με μια Χριστοδώρητη αφελότητα κάνουν τους υπόλοιπους να αναρωτιούνται και πολλάκις να αναφωνούν: Καλά , εσύ ζεις στον δικό σου κόσμο! Ναι, στον δικό τους κόσμο ζουν και για τον σύμπαντα κόσμο προσεύχονται ! Τις ειδήσεις τούτου του κόσμου που οι πολλοί τις θεωρούν σπουδαίες , εκείνοι τις αγνοούν και μάλλον ποτέ δεν θα τις μάθουν… Αν τους ρωτήσεις γιατί η σημερινή μέρα είναι σπουδαία , αυτών το μυαλό και η καρδιά ενστικτωδώς θα τρέξουν στις σελίδες του ευλογημένου συναξαριού. Και κάποιες μέρες που άλλοι τις θεωρούν ασήμαντες, για εκείνους είναι σταθμοί και αφετηρίες! Όχι πως υπάρχει κάποια μέρα λιγότερο ευλογημένη .

Κάθε μέρα είναι πανηγύρι στη ζωή αυτών των εκλεγμένων του Θεού, των ταπεινών τούτου του κόσμου. Κυριακές , γιορτάδες που εναλλάσσονται δίνοντας νόημα , Φως και Αλήθεια στην ζήση τους . Μα , αν τους ρωτήσεις το πρωί της 15ης Νοεμβρίου ποια είναι η πιο σημαντική είδηση , το γεγονός της ημέρας αυτής στα μέσα του Νοέμβρη , μια θα είναι η απάντησή τους : Αρχίζει το σαρανταλείτουργο ! Ξεκινά ένα δρομολόι αναπαμού και όνησης μεταξύ ουρανού και γης αδιάκοπο ! Βάλτε λοιπόν δίπλα σ αυτό το χαρμολυπημένο άγγελμα όποια είδηση θέλετε! Πάρτε την πιο διάσημη από το : «σαν σήμερα» όλων των χρόνων και των αιώνων που πέρασαν ! Καμιά δεν έχει τόσο ξεχωριστή σημασία! Καμιά δεν αγκαλιάζει τόσες, μυριαρίθμητες ψυχές που καρτερούν τούτη την πρώτη και κορυφαία είδηση ! Αρχίζει το σαρανταλείτουργο των Χριστουγέννων !

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή του Νώντα Σκοπετέα.

Στα παιδιά σου να μιλάς με προσευχή - Αγ.Πορφύριος Καυσοκαλιβίτης

Άκου να σου πω: να προσεύχεσαι και μετά να μιλάεις. Έτσι να κάνεις στα παιδιά σου, άμα διαρκώς τους δίδεις συμβουλές, θα γίνεις βαρετή κι όταν μεγαλώσουν, θα αισθάνονται ένα είδος καταπιέσεως.

Να προτιμάς, λοιπόν, την προσευχή. Να τους μιλάεις με την προσευχή. Να τα λέεις στον Θεό κι ο Θεός θα τα λέει μέσα τους. Δηλαδή, δεν πρέπει να συμβουλεύεις τα παιδιά σου έτσι, με φωνή που να την ακούνε τ’ αυτιά τους.
Μπορείς να το κάνεις κι αυτό, αλλά προπάντων πρέπει να μιλάεις για τα παιδιά σου στον Θεό. 

Να λέεις: ‘’Κύριε Ιησού Χριστέ, φώτισε τα παιδάκια μου. Εγώ σ’ Εσένανε τα αναθέτω. Εσύ μου τα έδωσες, μα κι εγώ είμαι αδύναμη, δεν μπορώ να τα κατατοπίσω· γι’ αυτό, Σε παρακαλώ, φώτισέ τα’’. Κι ο Θεός θα τους μιλάει και θα λένε: ‘’Ωχ, δεν έπρεπε να στενοχωρήσω τη μαμά μ’ αυτό που έκανα!’’. Κι αυτό θα βγαίνει από μέσα τους με την Χάρη του Θεού».

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

ΑΦΙΞΗ ΤΗΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΣΟΥΜΕΛΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

                             

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ : Μια αληθινή ιστορία που μας διδάσκει την ταπείνωση

Τον καιρό που είχε τη διεύθυνση της Σχολής ο άγιος Νεκτάριος, για κάποιο διάστημα, ο επιστάτης της Σχολής αρρώστησε. Όταν βγήκε από το Νοσοκομείο, οι γιατροί του είπαν να μην εργαστεί, τουλάχιστον για τρεις μήνες, γιατί διαφορετικά θα βάλει σε κίνδυνο τη ζωή του. Οι εργαζόμενοι όμως τότε δεν ήταν μόνιμοι και δεν είχαν ασφάλεια, οπότε υπήρχε το ενδεχόμενο να χάσουν τη δουλειά τους. Αυτό φοβήθηκε και ο επιστάτης της Ριζαρείου.
Μια μέρα λοιπόν, μετά από κάποια μικρή ανάρρωση, πήγε στη Σχολή και είδε τα πάντα να είναι πεντακάθαρα. Τον έκοψε κρύος ιδρώτας. Θα πήραν άλλον, υπέθεσε. Πήγε και την άλλη μέρα στη Σχολή και διαπίστωσε πάλι το ίδιο. Βέβαιος πια ότι τον απέλυσαν, πήγε να βρει τον Διευθυντή της Σχολής. Ο Άγιος τον δέχτηκε με πολλή καλοσύνη και του είπε:
- Μην ανησυχείς, παιδί μου, δεν πρόκειται να σε απολύσουν. Να κάνεις ό,τι σου είπαν οι γιατροί.
- Μα ποιος θα καθαρίζει, Σεβασμιώτατε, τόσον καιρό; Του αποκρίθηκε εκείνος.
- Μη σε απασχολεί, παιδί μου, αυτό. Όλα θα είναι καθαρά, σαν να ήσουν εδώ εσύ.
Έφυγε ο επιστάτης γεμάτος χαρά, αλλά και περιέργεια για το ποιος θα καθάριζε τους χώρους της Σχολής τόσους μήνες που θα έλειπε.
Όταν πήγε σπίτι του, του ήλθε η σκέψη να πάει πρωί- πρωί την άλλη μέρα για να δει τι συμβαίνει. Πήγε, αλλά βρήκε πάλι τη Σχολή πεντακάθαρη.
- Αύριο θα πάω πιο πρωί, για να δω επιτέλους τι γίνεται, σκέφτηκε.
Πράγματι, μόλις χάραξε, έφθασε στη Σχολή. Και τι να δει! Ο Διευθυντής της Σχολής είχε μαζεμένα τα ράσα του και, με μια σκούπα και έναν κουβά στο χέρι, καθάριζε τους χώρους και τα αποχωρητήρια! Δεν κρατήθηκε, έτρεξε κοντά του και του είπε:
- Σεβασμιώτατε, εσείς κάνετε αυτή την ταπεινωτική εργασία; Σας παρακαλώ, να μην το ξανακάνετε αυτό. Από αύριο θα έρχομαι εγώ. Αισθάνομαι τώρα καλύτερα, αλλά και δεν θέλω να κάνετε εσείς αυτή τη δουλειά που πρέπει να την κάνω εγώ.
Ο άγιος Νεκτάριος τον πήρε τότε από το χέρι, τον οδήγησε στο Γραφείο και του είπε:
- Παιδί μου, καμία εργασία δεν είναι ταπεινωτική. Ο Θεός ευλόγησε την εργασία και ευλογεί και αυτούς που εργάζονται. Εσύ τώρα βγήκες από το νοσοκομείο και δεν μπορείς να εργαστείς. Αν σε απολύσουμε και προσλάβουμε κάποιον άλλον να καθαρίζει τη Σχολή, εσύ πώς θα ζήσεις; Σύνταξη δεν έχεις... Γι' αυτό σε βοηθώ στην ανάγκη σου αυτή, αλλά πρόσεξε, εφόσον υπάρχω ακόμα στη ζωή, δεν θα το μάθει κανείς αυτό,, αν θέλεις να μη σε απολύσει η επιτροπή της Σχολής!
Κάνε και εσύ άνθρωπε αυτό που έκανε ο Άγιος Νεκτάριος δηλ. βοήθα και συμπαραστέκου στον έχοντα ανάγκη και θα είσαι από σήμερα Άγιος και δεν θα χρειαστεί να περιμένεις το Πατριαρχείο, να σε ανακηρύξει Άγιο.
Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ

Την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου τη νύκτα 

και ώρα 21.30 με 00.30

θα τελεστεί Ιερά Αγρυπνία στον Ιερό Ναό 

Κοιμήσεως Θεοτόκου Παραλίας Πατρών, 

επί τη εορτή του Αγίου Νεκταρίου επισκόπου Πενταπόλεως 

του θαυματουργού.

Η Παναγια ειναι δεν τη γνωριζεις; Μου εδειξε την αξονικη και μου ειπε να μη φοβαμαι.(Αληθινή ιστορία)

«Ενα βραδυ, πριν πολλα χρονια, μπηκα σε έναν θάλαμο ενος καρκινοπαθους νεαρου προκειμενου να του χορηγήσω ενα παυσιπονο.Θα ηταν γυρω στα 25.
Ακουγαμε και την ιδια μουσικη.
Η μανα του ηταν απέναντι στη καρεκλα σκυφτη, σχεδον κουλουριασμενη και μυριοταλαιπωρημενη.Καλοκαιρακι ηταν.Εξω διασκεδαζε ο κοσμος και χαιροταν τη ζωη.Μεσα παλευαμε να σωσουμε το νεαρο.Ο ογκολογος του ηταν σαφης:
''Δεν εξαρταται μονο απο εμας παιδι μου. Τωρα πια εξαρταται και απο σενα και απο τη πιστη σου. Θα το παλεψουμε ολοι μαζι, αλλα δεν ξερω τί θα γινει''.

Ο νεαρός πονούσε και μαρτυρούσε καθε βραδυ.
Και εμεις προσπαθούσαμε να τον ηρεμήσουμε ειτε με τα παυσίπονα ειτε με μια κουβεντα παρηγοριας.Ετσι κι εκεινο το βραδυ που ελαχε να ειμαι εγω βαρδια.
Του μιλουσα για μουσική, για συναυλίες. Περνουσαμε λιγη ωρα μαζι (ειχαμε κι αλλους ασθενεις και ημασταν μονο δυο στη βαρδια) και αυτο εδειχνε να τον ανακουφιζει λιγο.
Μαλιστα εκεινο το βραδυ ειχαμε και τη πρωτη διαφωνια μας.
Εγω επεμενα πως το δικο μου αγαπημενο συγκροτημα ηταν το καλυτερο, εκεινος ελεγε τα δικα του. Τί τα θες; Παιδιαστικα πραματα. Απο αυτα ομως που σε κανουν και ξεχνας τη μαυριλα μεσα σου. Στο τελος γελασαμε και οι δυο και συμφωνησαμε, οτι και οι δυο ειχαμε δικιο.
Να μη σας τα πολυλογω, τον αφησα να κοιτα το ταβανι και να αναπολει δικες του στιγμές και πηγα στον επόμενο θάλαμο.

Θα πρεπει να ειχαν περασει 10 λεπτα οταν ακουσα μια φωνη απο τον θαλαμο του νεαρου. Γυριζω και βλεπω τη μανα του να ερχεται προς το μερος μου με γουρλωμενα ματια.
Με τραβαει απο το χερι και με μπαζει στο θαλαμο του γιου της.
Τον βρηκα οπως τον αφησα. Να καρφωνει το ταβανι με το βλεμμα του, αλλα μουσκεμα στον ιδρωτα.
Η μανα νομισε πως ειχε πεθανει ο γιος της αφου ηταν ακίνητος.
- Αυριο η αξονικη θα ειναι καθαρη, μου λεει εκείνος κοιτώντας επίμονα το ταβανι.
- Μακαρι, του λεω και ασυναίσθητα κοιταζω κι εγω το ταβανι.
- Την ειδες κι εσυ ετσι δεν ειναι; Με ρωταει με αγωνια.
- Ποια; Απαντω.
- Η Παναγια ειναι δεν τη γνωριζεις; Μου εδειξε την αξονικη και μου ειπε να μη φοβαμαι.

Επειτα απο δυο μερες ο νεαρος εκανε αξονικη.Ηταν καθαρος.Κανενα σημαδι καρκινου ή ματαστασης πια.
Οι ορθολογιστες θα πουν οτι ηταν μια παραισθηση απο την ελπιδα του νεαρου και τη διψα του για ζωη. Τον εσωσε η θεραπεια κι οχι η Θεϊκη παρεμβαση.Οι κυνικοι θα πουν οτι του σαλεψε.Οι θρησκοληπτοι θα πουν ''Θαυμα''.
Εγω θα πω τουτο.
Ο καθενας μας κουβαλαει τον σταυρο του. Και εκεινη τη μαυρη ωρα του μαρτυρίου του εχει το δικαιωμα να πιστεψει ΚΑΙ στο θαυμα. Εχει το δικαίωμα να πιστευει γενικά. Γιατί ειναι καλύτερα να πιστεύεις κάπου, παρα πουθενά.

Η μανα του νεαρου λοιπον, υστερα απο αυτο που συνεβη ανεβηκε την ανηφορα στην Τηνο γονατιστη γιατι πιστευε πως χρωστουσε αυτον τον ''εξευτελισμο'' που λενε οι αλλοι στη Παναγια.

Και να σας πω κατι; Ποιος ειμαι εγω που θα κρινω αυτη τη πραξη;
Ποιος ειμαι εγω που θα ευτελισω αυτη τη πιστη;
Ποιος ειμαι εγω που θα διακωμωδησω αυτη την ενεργεια;
Ποιος ειμαι εγω που θα πω τί ειναι σωστο και τί οχι για τον καθενα;
Ποιος γνωριζει γιατι κανει ο καθενας τετοιες κινησεις;
Τί μαυρο κουβαλαει μεσα του και τί νοημα εχει μια τετοια κινηση γι' αυτον που την κανει;
Μονο σεβασμο τρεφω σε τετοια ατομα γιατι τολμουν να δηλωσουν πιστη σε κατι.

Α, ξεχασα να σας πω πως ο νεαρος ζει αναμεσα μας, υγιης αλλα ταλαιπωρημενος και μαλιστα νομιζω πως τον ειδα και στη συναυλια των Ιron Maiden περισυ.

ΠΗΓΗ

ΤΙΝΟΣ ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΑΝΟΥΝ ΟΣΟΙ ΦΕΥΓΟΥΝ ΠΡΙΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ;;

Πρέπει να το πω,
Θέλετε να σας πω τίνος το έργο κάνουν όσοι φεύγουν πριν τελειώσει η θεία Λειτουργία και δεν συμμετέχουν έτσι στις τελευταίες ευχαριστήριες ευχές;

Ίσως είναι βαρύ αυτό που πρόκειται να πω, μα πρέπει να το πω. Όταν ο Ιούδας πήρε μέρος στον Μυστικό Δείπνο του Χριστού, ενώ όλοι ήταν καθισμένοι στο τραπέζι, αυτός σηκώθηκε πριν από τους άλλους κι έφυγε. Εκείνον, λοιπόν, τον Ιούδα μιμούνται.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

ΕΝΟΡΙΑΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Για τις ανακοινώσεις του Νοεμβρίου πατήστε εδώ

Για τις εβδομαδιαίες Ιερές Ακολουθίες πατήστε εδώ

ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΠΕΤΡΑΔΙ

«Σε ένα κοσμηματοπωλείο βλέπω δύο πολύτιμα πετράδια, είναι τα ίδια, όμοια στο χρώμα, στο μέγεθος, καθαρά και ωραία.

Αλλά το ένα είναι πολύ πιο λαμπερό και ακτινοβολεί,ενώ το άλλο είναι θαμπό. Ο κοσμηματοπώλης μου εξηγεί :

“Είναι η ίδια πέτρα –μου λέγει- αλλά η μιά,αυτή που λάμπει, είναι πολύ δουλεμένη έχει 80 πλευρές μικροσκοπικές, ενώ η άλλη, η θαμπή, έχει μόνον 8. Δεν είναι δουλεμένη όπως η άλλη. Τότε σκέφτηκα και είπα μέσα μου :

“κοίταξε, κάθε πλευρά θα πη και μια κοψιά, με σκληρό εργαλείο, έπειτα λείανση, κατεργασία στον τροχό, λουστράρισμα κτλ. Αν είχε στόμα τώρα η πέτρα αυτή θα μου έλεγε :

«Να’ξερες τι υπέφερα για να φθάσω σ’αυτή τη θέση!!! 80 κοψιές,τροχοί, βάσανα!!»

Ναι, αλλά τώρα όλα αυτά πέρασαν, θα της έλεγα και σου μένει αυτή η αναφαίρετη λάμψη και ωραιότητα.

Έτσι είναι και με τα βάσανα και τις δοκιμασίες των πιστών.

Είναι “προς το συμφέρον, εις το μεταλαβείν της Αγιοτητας Αυτού’’

για να λάμπουμε αιωνίως εν τη δόξη του Πατρός»

(Από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Κούρκουλα)