16 Ιουλίου 2018

Η αλλοίωση της αμαρτίας


Ο μεγάλος ζωγράφος Λεονάρντο Ντα Βίντσι άρχισε να ζωγραφίζει τον Μυστικό Δείπνο. Αναζητώντας μοντέλο για το πρόσωπο του Χριστού βρέθηκε κάποια ημέρα σε έναν μεγάλο ναό.
Νεκρική σιγή επικρατούσε στον ιερό αυτό χώρο. Κάπου κάπου ένας μυστικός ψίθυρος έβγαινε από τα χείλη ενός νέου, που γονατιστός μπροστά στην εικόνα του Χριστού προσευχόταν. Το πρόσωπό του έλαμπε σαν το πρόσωπο του χριστού. Τον πλησιάζει και τον παρακαλεί να δεχθεί να του φανεί χρήσιμος.
Ο προσευχόμενος χριστιανός νέος δέχεται να χρησιμοποιηθεί ως μοντέλο στο εργαστήριό του. Ο ζωγράφος τον χρησιμοποίησε ως μοντέλο για να ζωγραφίσει το πρόσωπο του Χριστού. Ο νέος πήρε την αμοιβή του και αφού αποχαιρέτησε τον περίφημο ζωγράφο, έφυγε.
Ο Λεονάρντο συνέχισε το έργο του. Αυτή τη φορά αναζητούσε το μοντέλο για τον Ιούδα. Το αναζητούσε παντό. Μια μέρα, εκεί που βάδιζε στο δρόμο, σε μια κακόφημη περιοχή, συνάντησε έναν νεαρό. Ήταν ένας αλήτης. Ο ζωγράφος βρήκε το μοντέλο του. Του ζήτησε να τον ακολουθήσει για να τον απασχολήσει στο εργαστήριό του και του υποσχέθηκε την αμοιβή του.

Ο αλήτης δέχθηκε και ο ζωγράφος στο έργο του. Δίπλα του το μοντέλο του Ιούδα. Αλλά ο νεαρός άρχισε να κλαίει.

- Τι έπαθες παιδί μου; ρωτά ο καλλιτέχνης.
Και ο νέος απαντά:
- Στην ίδια θέση κάποτε κάθισα για να ζωγραφίσεις το πρόσωπο του Χριστού. Και τώρα πάλι, για να ζωγραφίσεις το πρόσωπο του Ιούδα. Θεέ μου, που κατάντησα!
Πράγματι ήταν ο ίδιος νέος που άλλοτε το πρόσωπό του έλαμπε σαν το πρόσωπο του Χριστού και τώρα σκοτεινό και βύθιο το βλέμμα του, θυμίζει το βλέμμα του Ιούδα. Που τον κατάντησε η αμαρτία! Ξεγλίστρησε, παρατιμόνιασε και έπεσε στη λάσπη. Κατάντησε ένας αληθινός άσωτος. Σπατάλησε το θησαυρό της ψυχής του. Αρνήθηκε το "πιστεύω" του. Γκρέμισε τα ιδανικά του και τώρα, ένα αληθινό κουρέλι, παίζει το ρόλο του Ιούδα στο εργαστήριο του Λεονάρντο. Αλήθεια, πως αλλοιώνει τον άνθρωπο η αμαρτία!