24 Σεπτεμβρίου 2017

Γιατί δεν γίνονται σε όλους θαύματα;


Υπάρχει πάντα ένα ερώτημα: Γιατί δεν γίνονται σε όλους θαύματα;
Πόσοι άρρωστοι ή συγγενείς αρρώστων παρακαλούν με πίστη το Θεό και τους Αγίους, αλλά δεν βλέπουμε το θαύμα να έρχεται! Γιατί άραγε;
Στο εύλογο αυτό ερώτημα υπάρχει μια γενική απάντηση. Τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος. "Τις γαρ έγνω νουν Κυρίου;" ρωτάει ο Απόστολος Παύλος. Την απόλυτη εξήγηση γνωρίζει μόνον Εκείνος. Δεν είναι καθόλου εύκολο να ερμηνεύσουμε τα κρίματα του Θεού, το θέλημά Του, τη σιωπή Του. Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ο τάδε είναι πιο πιστός, ενώ ο άλλος λιγότερο, ούτε ότι ο Θεός αγαπάει αυτόν περισσότερο και τον άλλο λιγότερο. Όπως λέει ο προφήτης Ησαΐας, τα κρίματα του Θεού απέχουν από τα κρίματα των ανθρώπων, όσο απέχει ο ουρανός από τη γη.
Τέλος θα πρέπει να σημειώσουμε και τούτο. Ο Θεός πολλές φορές σιωπά από αγάπη. 

Επιτρέπει σκληρές δοκιμασίες για κάποιον άνθρωπο, γιατί βλέπει πολύ μακριά. Μέσα στην παγγνωσία Του γνωρίζει πολύ καλά ότι μια δοκιμασία, μια ασθένεια, ο πόνος μπορούν να αποβούν ευεργετικά και σωτήρια για τον άνθρωπο. Ο Απ. Παύλος, που ο ίδιος θεράπευσε ασθενείς και θαυματουργούσε, υπέφερε από κάποια οδυνηρή ασθένεια, από "σκώλωπα τη σαρκί". Παρόλο που τρεις φορές παρακάλεσε τον Κύριο να τον θεραπεύσει, ο Κύριος αρνήθηκε. Η απάντησή Του ήταν "αρκεί σοι η χάρις μου, η γαρ δύναμίς μου εν ασθένεια τελειούται" (Β΄ Κορ. 12, 9). Δηλαδή σου αρκεί η δωρεά μου, γιατί η δύναμή μου φανερώνεται στην πληρότητά της μέσα σ΄αυτήν την αδυναμία σου.
Πολλοί άγιοι που υπέφεραν από κάποιες ασθένειες ή άλλου είδους δοκιμασίες, κι ενώ μπορεί να θαυματουργούσαν σε άλλους, δεν ζητούσαν από τον Θεό να τους θεραπεύσει, αλλά να τους δώσει υπομονή. Οι σύγχρονοί μας Άγιοι Γέροντες π. Πορφύριος και Παΐσιος έφτασαν στο σημείο να ζητήσουν από το Θεό καρκίνο! Και μάλιστα στον πόνο χαίρονταν και δόξαζαν τον Θεό. Έλεγε μάλιστα ο άγιος Παΐσιος ότι "όσα έμαθα στην αρρώστια, δεν τα έμαθα σε τόσα χρόνια άσκησης".
Όλα αυτά δεν σημαίνουν βέβαια ότι δεν θα ζητούμε από τον Θεό τη δική Του επέμβαση. Έτσι θα αναιρούσαμε την εντολή Του "ζητείτε και δοθήσετε, κρούετε και ανοιγήσεται..." (Ματθ. 7,7) και θα αμφισβητούσαμε τη δωρεά και τη χάρη Του που έδωσε στους Αγίους Του, "ο πιστεύων εις Εμέ, τα έργα α Εγώ ποιώ, κάνεινος ποιήσει και μείζονα τούτων ποιήσει" (Ιωάν. 14,12). Η ευθύνη μας έγκειται στη δική μας προσευχή και διάθεση μετάνοιας. Να Του επιτρέψουμε με άλλα λόγια να μπει στην καρδιά μας, αλλά δεν την παραβιάζει. Δική μας ευθύνη είναι να του ανοίξουμε. Να Του προσκομίσουμε τα αιτήματά μας όχι σαν κακομαθημένα πεισματάρικα παιδιά, αλλά ταπεινά και απλά. Ζητούμε αλλά δεν απαιτούμε, έτοιμοι πάντα να δεχτούμε το θέλημά Του. "Ουχ ως εγώ θέλω αλλ΄ως συ... γενηθήτω το θέλημά Σου" (Ματθ. 26, 39, 42).

(Μητροπολίτη Αργολίδος Νεκταρίου)